niet meer weg te denken, parkeergarages. zo ook onder cityplaza. we weten niet beter, maar tegelijkertijd voel ik me altijd licht droef in zo’n ruimte, ondanks de pogingen de plek op te vrolijken, en koddige korting te bieden aan de ‘vroege vogel’. vanzelfsprekend ben ik benieuwd naar de nieuw te openen garages, maar nu hebben we deze nog.
in de parkeergarage
van jewelste wordt het druk
na de vroege vogelmorgen
gaat ’t door van kopen, laden
en dan in auto’s weggeborgen
de slagboom groet een ieder,
een wereldstedelijk uurtarief
kondigt zich op voorhand aan
in dit ondergronds parkeergerief
kleurrijk lint in grauw omvat
een blikgeluid doet iets van deun
en genummerd is nu elke rij
zo dient dat hier de klant tot steun
en meestal komt de lift tot leven
en kreunt zich langzaam op en neer
grimmig is men daar ingesloten
maar ontlading is er altijd weer
een wagentje verspreidt de geur
van brood wat net gebakken was
een geur die zachtmoedig strijdt
met de zwaardere van uitlaatgas
ja, van jewelste is ’t hier druk
een deuntje komt van blikgeluid
als ik gedaan heb wat ik moet
betaal ik de prijs en vlucht er uit
© ton de gruijter
