De politiek stort zich op Lingo, want hier liggen kansen voor open doel. Typisch voorbeeld van veel geschreeuw en weinig wol. De betreffende omroepman heeft slechts een mogelijkheid geopperd. Dat is dan snel een onmogelijkheid gebleken. Overigens is de politiek wel de oorzaak dat er dit soort gedachten geuit worden. De vaderlandse overheidzenders dienen verjongd te worden, of zoiets. Typisch om er niet bij te zeggen hoe dat in de praktijk moet gebeuren. Los nog van de vraag wie dat verjongen eigenlijk nodig vindt. Nog een paar jaar en dan hebben we via een apparaatje in de huiskamer honderden zenders ter beschikking. En dan zal het iedereen een zorg zijn wat Hilversum 1, 2 of 3 te berde brengt.Niet vreemd dat er verhalen rondgaan dat de Tweede Kamer slechte wetten maakt. Zie ook het hersenspinsel over de zorgverzekeringen en de informatie dat de zorgverzekeraars mensen moeten ontslaan. De onderlinge concurrentie noodzaakt tot besparen. De premie gaat in ieder geval zo’n 8% omhoog en we hebben bij de belastingdienst, die tot voor kort ook mensen liet weggaan om kosten te besparen, een heel nieuw contigent werknemers aangenomen, die over de compensatie gaan voor de financieel zwakkeren. Zo neemt de politiek met één hand en geeft weer met de andere hand.Waar het aan schort is de invoering, uitvoering en controle op de wetten en regels die de kamer (hebben) verlaten. Implementatie is geen politieke taak. Dat is volledig verkeerd, maar wordt niet als zodanig erkend. Te veel mensen in de kamer hebben immers helemaal niets met uitvoeringstaken. Toch is kennis daarvan onontbeerlijk om de gevolgen van beleid in te kunnen schatten. Tegelijkertijd belet het politieke systeem tamelijk regelmatig een realistische mening over de kansen van beleid en de uitvoering daarvan.Immers het regeerakkoord, of het collegeplan, veroorzaakt voortstellen en werkzaamheden die veel kritiek waard zijn. Deze wordt echter niet geleverd want het is "ons akkoord" of "ons plan". Zo zie ik volwassen kamer- en raadsleden zaken ondersteunen, zonder een zweem kritiek, omdat ze van hun eigen partij of van hun eigen coalitie zijn. Of hun akkoord uiteindelijk iets betekent voor de inwoners van dit land of die van onze stad, is van secundair belang. Nee, de partij moet doorgaan de macht te behouden. Daarom hebben we een coalitie aangegaan. Dat geeft ons trouwens de mogelijkheid om al onze beloftes van vóór de verkiezingen niet te houden, want in de coalitiebesprekingen hebben we natuurlijk moeten geven en nemen. En nu dat allemaal achter de rug is, gaan we natuurlijk niet zitten muggenziften, Daarvoor is het allemaal veel te ingewikkeld en hebben we er veel te lang voor moeten vergaderen.En zo wordt menig slecht beleidsvoorstel met een aaneengesloten meerderheid goedgekeurd. Dat is nu politiek. De angel zit in de staart. Dat zijn die verdraaide burgers, die geen boodschap hebben aan gemaakte afspraken tussen politieke partijen, maar die gewoon hun Lingo willen houden. Die straks massaal in opstand komen, wanneer de schoonheid van de participatiewet WMO in de praktijk van alle dag zal zijn vergaan tot slapeloos getob over hoe het nu moet met de verzorging van ouder of kind, broer of buurvrouw. Het is in de implementatie waar de kwaliteit van de gemaakte politieke afspraken en het onnadenkend volgen daarvan achterhaald wordt. Wanneer puntje bij paaltje komt…