Het gaat langzaam die kabinetsvorming met alles er op en eraan. Tussen de briefjes van de een en de ander en de wijsheden van oud-politici hebben de kiezers al afgehaakt. Ze gaan volgende keer misschien allemaal wel op Wilders stemmen. Ze voelen immers instinctief dat hij de boel goed in de hand heeft. Wanneer hij dan door gaat om zijn kritiek op een wat mildere toon te verspreiden, groeit zijn aanhang nog verder. Dit natuurlijk tot vreugde van Wilders met dank aan Cohen, Pechtold en nog wat persoonlijkheden die al doende telkens weer bewijzen dat ze niet in den Haag maar in Hilversum moeten blijven.
Haat en nijd in plaats van oplossingen en leiderschap geeft de man in de straat het gevoel dat den Haag toch steeds onbelangrijker wordt. Het gezag van de politiek is praktisch bijna nul geworden. Voor de verkiezingen het één zeggen en erna het andere doen, vroeger nog versluierd in mooie woorden, gaat ook niet meer. Men gelooft den Haag niet meer, zelfs al zouden ze de waarheid zeggen De overheid is samen met de politiek haar gezag kwijt.Daarnaast heeft ook de geloofwaardigheid van de katholieke kerk ernstig te leiden onder het gedrag van een deel van haar priesters en voormannen. Dat deelt ze dan met het kapitalisme dat vooral dankzij de bankwereld duidelijk zicht heeft gegeven op het grote graaien.Het geheel aan bewegingen en tegenbewegingen verhult niet dat er fundamentele problemen zijn, die langzaam maar zeker ons denken en doen gaan beheersen. Gebrek aan gezag maakt normen en waarden tot lege begrippen. Er is geen voorbeeld meer om naar te kijken en van te leren. Er is geen leider meer die duidelijk maakt wat we moeten doen om deze ontwikkeling tot staan te brengen. Er is geen geloofwaardigheid meer. Men bankiert weer in een oude sok, leest esoterische boeken, kijkt wat angstig naar 21 december 2012 en vraagt zich af hoe het nu verder moet. En wanneer een keer de stroom een weekje uit zou vallen, is de chaos compleet.We zijn ondertussen zo bezig met onze eigen bedoening dat we eigenlijk niet meer in de gaten hebben wat er in ons gezin, onze straat, onze buurt allemaal aan de hand is. We sluiten ons af achter I-pod en oortelefoon, achter mobieltje met alle opties, zitten voor TV met surround lawaai en dat het op hoofdlijnen en in de wereld waar de beslissingen genomen moeten worden niet meer draait, moeten anderen maar regelen. Ook daar is men echter bezig met de eigen bedoening in plaats van het landsbelang of het buurtbelang of noemt u maar op.Binnen Nieuwegein gaat het niet veel anders. Er moet zwaar bezuinigd worden en er wordt vast hard gewerkt in de kantoren van het gemeentehuis. Maar wat er bekokstoofd wordt is nog ver van ons vandaan. Het gaat behoorlijk pijn doen en er zal heel wat stuurmanskunst en wijsheid nodig zijn om Nieuwegein op de rails te houden. De vraag is wie dat gaat sturen. Hoe dan ook zal die vraag beantwoord moeten worden.Is het een wethouder, een politieke partij, een ambtenaar, een fractievoorzitter, een gemeentesecretaris? Krijgt hij of zij ondersteuning. Weten ze hulp te organiseren, de mensen aan te spreken, duidelijk te maken wat er aan de hand is en hoe het geregeld gaat worden!Zoals gezegd de ontwikkelingen gaan langzaam. Maar ze gaan wel door. Tijd om in actie te komen is er altijd wel. Maar hoe later we beginnen, des te moeilijker wordt het.