Het collectief en het individu

Vandaag, nog geen uur geleden is een zeer emotionele discussie gevoerd in de gemeenteraad over een motie van de Partij van de Arbeid waarin geregeld wordt dat ambtenaren van de burgelijke stand het voltrekken van een homohuwelijk niet mogen weigeren. Vele emoties laaiden op met name bij de fracties met een Christelijk gedachtengoed. ‘We mogen nooit toelaten dat we mensen met gewetenbezwaren gaan discrimeren’ was een van de gehoorde argumenten. De overheid mag het niet onmogelijk maken voor Christenen om te solliciteren als trouwambtenaar. Voor het eerst sinds ik in de gemeenteraad zit, deed zich een discussie voor met zoveel emoties.Mijn boodschap aan iedereen in Nieuwegein en in Nederland is dat wij als volksvertegenwoordigers en bestuurders de onvoorstelbaar gewichtige taak hebben om het belang van het collectief af te wegen tegen het belang van het individu. Dat daar zoms heftige emoties mee gepaard gaan is gebleken en maar al te menselijk. Het maakt ons mensen, ieder met onze eigen gewetensconflicten. Wanneer we terug kijken in de geschiedenis, weten en voelen we dat de verworvenheden die we binnengehaald hebben niet zonder emoties gepaard gingen. Ook weten we dat we allemaal blij zijn dat de strijd gestreden is rondom: algemeen kiesrecht, gelijke behandeling van vrouwen en welke groepen dan ook. Voor welke burger dan ook, waar in Nederland dan ook, aankloppend bij welke overheidsinstantie dan ook, is het glashelder, ondubbelzinnig en onvoorwaardelijk dat zijn of haar grondwettelijke rechten altijd en zonder omhaal worden gehonoreerd.Welke andere optie hebben we? Gaan we toestaan dat er mensen zitten in onze stembureau’s die weigeren stemkaarten uit te reiken aan vrouwen? Gaan we toestaan dat er agenten zijn die omwille van gewetensbezwaren zonder vuurwapen de straat opgaan? We dienen allemaal te beseffen dat overheidsambtenaren  een zeer gewichte taak hebben: Ze vertegenwoordigen onze grondwettelijke en historisch verworven rechten en dienen deze zonder omhaal en ongeacht hun eigen levensovertuiging of geloofsovertuiging te leveren aan alle burgers. Iedereen heeft daarin een onvermijdelijke eigen verantwoordelijkheid. Zo zal ik zelf NOOIT als politieman willen of kunnen werken. Ik kan vanuit mijn eigen overtuigingen niet accepteren dat ik een vuurwapen zou moeten gebruiken. Mijn verantwoordelijkheid zegt me dat ik dus niet moet solliciteren. Zeggen dat de overheid het mij onmogelijk maakt om politieagent te worden, gaat dan te ver.Nooit zijn historische verworvenheden binnengehaald en bereikt zonder emotionele keuzes, en nooit zal het in de toekomst makkelijk zijn om dergelijke principiele keuzen te maken. Maar dan hadden we geen volksvertegenwoordigers moeten worden..De motie van de PvdA is aangenomen vandaag, gelukkig maar. De grondwet en menselijke waardigheid hebben het gewonnen van emoties van individuen. Het belang van het collectief (onze samenleving) is gewaarborgd. Het fundament van onze maatschappij is vanavond succesvol verdedigd.Indien u wilt reageren, nodig ik u uit om mij te mailen via nieuwegein@sp.nl Martijn Stekelenburg