De hazelnoten staan in bloei, we lunchen geregeld buiten, we zien nieuw gras, de mimosa loopt uit. Maar…..toch is het nu weer koud, in de hoger gelegen dorpen ligt zelfs sneeuw. De lente heeft zich dus even laten zien, maar nog niet definitief. Veel regen de laatste dagen. Onze parkeerplaatsen zijn in ieder geval af, mede dankzij onze twee vrienden uit Friesland, liggen er nu drie parkeerplaatsen, waarvan één zeer ruime met plaats voor twee auto’s. Daar zijn we dus heel trots op.
Ik ben in december naar het ziekenhuis gegaan voor controle van mijn voet/enkel. De therapeut had een goed idee, ik mocht tien keer (op kosten van de ASL, ziektenkosten), naar een thermenbad om daar mijn therapie voort te zetten. Wat een weelde zeg, water uit een bron wat veel goede mineralen bevat, daar mocht ik twee keer per week mijn oefeningen doen. Op aanwijzingen van Marco, de vriendelijke therapeut ter plaatse. Hij vond het heel interessant om engels te praten, voor mij best makkelijk. Hoewel mijn Italiaans steeds beter gaat, was het ook wel weer leuk om engels te praten. Nu ben ik tien keer geweest, afwachten wat het ziekenhuis zegt. De conditie van mijn voet is volgens mij wel iets soepeler geworden, dus ik hoop nog eens terug te mogen.Ons mooie zwembad krijgt ook steeds meer vorm. Nu is de trap gemaakt, vijf sierlijke treden om rustig in het bronwater te stappen, natuurlijk komt er ook een trapje aan de andere kant (zo één die je ook in een groot zwembad ziet). En….de warmwaterslang is geinstaleerd. Daar zijn we een hele zondag mee bezig geweest, maar als het werkt hebben we in het vroege voorjaar en najaar verwarmd water. We verwachten dat het een paar graden scheelt, dus lekker poedelen in het voorjaar, dat is ons streven……Volgende week zal ik wat nieuwe recepten proberen, als het een succes is zal ik ze vermelden. Tot de volgende keer.