een gebied waar niet een voor de hand liggende wandel- of fietsroute langs gaat, maar desalniettemin nog steeds binnen onze gemeentegrens. en ‘grens’ is hier wel heel letterlijk. op bedrijventerrein ‘de liesbosch’ staat de penitentiaire inrichting nieuwegein. de gevangenis zo u blieft. een streng pand met de charme van alles wat charme ontbeert. de vrije ruimte ziet men daar niet meer, tenzij er naar de lucht wordt gekeken.
laat ik voor dit onderwerp ook eens de vrije ruimte loslaten en een sonnet produceren, strenge regels en beperkte ruimte in tekstopmaak. en ook lastiger te lezen.
gevangene in nieuwegein
beton van muren met een stalen draad
een poort waar men een zware grendel trok
je bent te gast nu in het cellenblok
voorlopig lijkt het, ben je van de straat
een wandaad werd door onderzoek onthuld
de hermandad sloot jou vervolgens in
de rechtsstaat wenst je streng een herbegin
en boetedoening volgt hier op een schuld
maar worstel jij nog wel eens met de vraag
‘wat ging er in mijn leven blijkbaar mis
dat men mij dwingt zo lang ommuurd te zijn?
ik proef de vrije buitenlucht weer graag
maar zie slechts af in mijn gevangenis
door traliezicht beperkt in nieuwegein’
© ton de gruijter
