Gemeentelijk managen en asbest

Geïnspireerd door het LEF future center van Rijkswaterstaat, een plek om vernieuwende ideeën en strategieën te ontwikkelen, kopte het NRC in met de kreet: ‘Topambtenaren zijn managers zonder inhoud.’ Volgens het stuk werd door voortdurend veranderen van functie de kennis van zaken verminderd en moet er steeds meer hulp van buiten ingehuurd worden. Dat klinkt dramatischer dan het is. Bij de voortschrijding van technologie en werkmethodes is het bijna ondoenlijk om alles te blijven volgen en er ook mee te werken. Bovendien heb je experts meestal voor een beperkte tijd nodig en je betaalt veel maar mag dan ook actuele kennis van zaken verwachten. Blijft de vraag hoe je als niet-expert die experts dan aanstuurt. De Nieuwegeinse methode van ‘second opinions’, vooral gevraagd wanneer de eerste opinion niet schijnt te deugen, lijkt me om meerdere reden overigens zeer ongewenst. Maar, daarover later.Toch is de kwaliteit van het Nieuwegeinse stadsmanagement regelmatig in het geding. Neem nu de asbestverhalen. In juni begon de heer Ton de Mol met het informeren van de raad over asbestproblemen. Die liepen al een poos. Nu is de raad niet de aangewezen instantie om operationele zaken te regelen. Maar, ergens in de vakantieperiode en zo’n dertig e-mails verder, mengde de raad zich eind augustus toch ook in de problematiek. Er gaat dan een wereld van onbegrip open. Er is wet en regelgeving rondom dit gevaarlijke goedje. Er moet op zeer duidelijk omschreven manier mee omgegaan worden. In vele gevallen moet het werk door experts gedaan worden. De gemeente heeft in dit verhaal taken. De arbeidsinspectie eveneens en de aannemers moeten ook werken zoals voorgeschreven teneinde boetes enz. te vermijden. Ook de opdrachtgever van verbouwingen of sloopwerk moet een en ander in de gaten houden en eventueel reageren wanneer het niet volgens de regels der kunst gaat. U begrijpt al dat er in deze wirwar van voorschriften en regels van alles mis kan gaan. Wat ook prompt gebeurt. Aangezien de gemiddelde burger er toch niets vanaf weet, kan dat vaak ongemoeid plaatsvinden en de daders liggen meestal op het kerkhof, hetgeen in deze gevallen een dubbelzinnige beeldspraak is.Nu zou je denken dat de managers van de gemeente in zo’n zaak als bokken/geiten op de haverkist aan de slag gaan om de problemen vast te leggen en oplossingen aan te dragen. De betreffende managers hebben kennelijk andere zaken aan hun hoofd of we hebben als gemeente inderdaad zelf niet voldoende expertise. Al met al een magere vertoning met systemen die niet bijgehouden waren en ambtenaren die hoogst ongelukkig zijn met de situatie, maar zichtbaar ook niet opgepept zijn om oplossingen aan te dragen, al was het maar voor de toekomst. Naar verluid gaat het ministerie van VROM zich er ook mee bemoeien of dat gebeurt reeds.Ton de Mol gaat gewoon door met zijn inzicht verschaffende e-mails. Hij zal best af en toe overdrijven. Maar meestal niet en zeker niet gedurende een kleine vier maanden. Al met al een goed initiatief waarover een dualistisch agerende raad toch maar eens haar college moet onderhouden. Het lijkt me nuttig voor het college om ook eens wat verder in de eigen organisatie te kijken hoe in de uitvoering de zaken verlopen. Want zolang daar nog veel aan schort, lijkt het handig om niet veel nieuws te ondernemen en eerst het eigen huis op orde te brengen. Ook al is het electoraal misschien niet zo sexy! Alhoewel, met een beetje goede communicatie valt dat best te veranderen. Hè, wat, geen tijd? U bent bezig met de Roma!? Nou daar heeft u nu al dertig jaar tijd voor gehad. Ga eens inspiratie opdoen bij Rijkswaterstaat, future center LEF…