Het was een moeilijke keuze op deze zonnige zaterdag: met ons eerste elftal naar UVV of met mijn oudste zoon naar Kampong. Ik had al een routebeschrijving uitgedraaid voor sportpark De Paperclip maar uiteindelijk werd het toch de Laan van Maarschalkerweerd. Dat kwam ook omdat mijn zoon na een half jaar blessureleed voor het eerst in de basis stond van zijn team en ik graag getuige wilde zijn van deze historische rentree. De emotionele binding gaf nu de doorslag boven clubliefde!

Daar komt bij dat ik geen goed gevoel had voor de wedstrijd tegen UVV. Op eigen veld hadden we immers met pijn en moeite gewonnen van deze Utrechtse formatie. Na de doeltreffende kopbal van Paul Roestenburg werden we na rust bijna overspeeld door deze opponent zodat na afloop van drie ‘gestolen punten’ gesproken kon worden. En toen ik rond half zes op Radio Utrecht hoorde dat Geinoord met 2-1 had verloren,was ik wel erg teleurgesteld maar niet echt verbaasd. Aan een mooie ongeslagen reeks was abrupt een einde gekomen en nu dus ook aan de titelaspiraties.

Van mijn contactpersoon Herman begreep ik dat het een volledig onnodige nederlaag was. Voor rust nog via Robert Maat op 0-1 gekomen en dat was een flauwe afspiegeling van de krachtsverhoudingen in het veld. Via Mick Brookman had de score uitgebouwd kunnen worden maar dat lukte niet. Na rust viel Geinoord ver terug en kreeg daar in de 93e minuut het loon van de angst want toen viel uit een corner de winnende voor UVV en scheidsrechter Jean Paul de Jager floot meteen af.

Jammer dat de komende derby tegen JSV nu veel aan belang heeft ingeboet voor Geinoord want met de duels tegen de Juphase ploeg, Odysseus en Woudenberg voor de boeg zijn er geen rechtstreekse titelkansen meer, alleen in de periodestand kunnen nog goede zaken gedaan worden. Aan die strohalm zullen de spelers en fans zich de komende weken moeten vasthouden. En winnen van JSV zou natuurlijk toch erg mooi zijn, zeker omdat destijds op de Blokhoeve uiterst schlemielig werd verloren met 3-2.

Om er toch nog een beetje geinig dagboek van te maken, kan ik melden dat mijn buurjongens in Schalkwijk met de D1 vandaag kampioen geworden zijn en in een aanhangwagen een ereronde door het dorp hebben gereden waar ik ze uitbundig heb toegejuicht. En het team van mijn zoon speelde met 2-2 gelijk bij Kampong ondanks het feit dat bij de thuisclub voormalig FC Utrecht-doelman Floris Schmitz tussen de palen stond. Helaas duurde de rentree van mijn zoon slecht twintig minuten, toen moest hij weer geblesseerd uit het veld. Tja, de jaren beginnen ook bij hem te tellen!

Tenslotte nog een tip voor de Geinoord-familie: ons aller Thijs Middelkoop heeft een fysieke terugslag gehad en moet zeker nog zes weken in het ziekenhuis blijven. Misschien zou een kaartje naar zijn thuisadres of het ziekenhuis hem een mooie oppepper geven. Want dit seizoen zien we Thijs niet meer langs de lijn op Parkhout.