Een mooie maar ook emotionele middag op Parkhout. De wedstrijd tegen AH begon namelijk met een indrukwekkende minuut stilte voor Jan Velders, het was de eerste thuiswedstrijd van Geinoord waarbij de ‘vaste kern’ naast de overdekte tribune de trouwe supporter moest missen. Het was een mooi muzikaal gebaar dat voor de aftrap zijn favoriete nummer ‘The house of the rising sun’ van The Animals werd gedraaid.

Het leek alsof de speler een hommage wilden brengen aan de vader van hun teamgenoot Benjamin Velders want er werd een ware voetbalshow opgevoerd met sprankelende combinaties, gedegen defensiespel en met een uitblinkende spits Vincent Griffioen die vlak voor tijd dan ook een applauswissel kreeg vanwege zijn twee treffers. Het hadden er eigenlijk drie moeten zijn want zijn doeltreffende kopbal werd ten onrechte op advies van Huizense grensrechter Bekkum geannuleerd door de voortreffelijk fluitende arbiter Jelle Knetsch.

Zoals Geinoord nu voetbalde, kan de ploeg komende zaterdag nog voor een stuntje gaan zorgen in de uitwedstrijd tegen titelkandidaat Argon. Afgezien van een korte periode in de tweede helft toen AH via Tim Renes een tegengoal produceerde en de thuisclub even moeite had om het ritme terug te vinden. Maar niet veel later stelde lastpost Griffioen orde op zaken door de bal keihard achter doelman Soufian El Yachioui te knallen.

Opluchting bij iedereen die Geinoord een warm hart toedraagt want de ploeg is bezig aan een mooie serie van tien punten uit vier duels en kan dus nog een rol van betekenis gaan spelen in het resterende deel van dit seizoen. Dat ook Jesse Elmensdorp (evenals vorige week in Renswoude) scoorde en Niels Maat uit een van richting veranderde vrije trap maakte de feestvreugde compleet. Ook invaller Ferry de Vries was nog dichtbij zijn eerste goal na zijn rentree maar de bal caramboleerde na zijn venijnige kopbal op miraculeuze wijze niet in het vijandelijke doel.

Dat het een mooie maar emotionele middag werd, was ook te danken aan het feit dat ik samen met mijn maatje Cherry de wedstrijd volgde aan de kant van het veld waar sinds kort een bordje staat met de naam van Jos Roestenburg. Op die plek realiseerde ik me maar weer eens hoeveel waardevolle Geinoorders ons de afgelopen periode ontvallen zijn En hoe respectvol het is om deze mensen op deze wijze te herdenken.