Het was een mooi verjaardaggeschenk voor ons jarige bestuurslid Gerard van Vliet, de 1-0-zege op UVV. Hij werd op deze herfstachtige zaterdag 65 jaar en werd van alle kanten gefeliciteerd. En dan ook nog eens drie punten in een derby waarin de bezoekers zeker een gelijkspel hadden verdiend. Maar met pijn en moeite trok Geinoord de winst over de streep en werd Paul Roestenburg met een rake kopbal matchwinnaar.

Maar voor mij was doelman Niels Renes de ‘man of the match’ want zijn cruciale redding een kwartier voor tijd op een kopbal van Derk Schut, de broer van Alje, voorkwam de niet onverdiende gelijkmaker voor UVV. Onze tweede keeper, vervanger van de nog steeds geblesseerde Benjamin Velders, ontpopt zich steeds vaker als een waardige stand-in, en dat is voor het technische duo Jansen en Helmes een prettige wetenschap.

Omdat Vincent Griffioen wegens ziekte ontbrak en Danny Klinkien geschorst is, moest er weer geimproviseerd worden door de beide coaches. Zo stond Nick Marchal in de basis, speelde Jaey Daalhuizen verdienstelijk op nummer tien en moest Paul Roestenburg van de achterste naar de voorste linie. Aanvankelijk had Geinoord de touwtjes in handen en scoorde Jaey na een weergaloze actie bijna de openingstreffer. Maar daarna zakte ons elftal ver weg en kon UVV de bovenliggende partij worden.

Toevallig stond ik in de tweede helft naast de ‘harde kern’ van UVV’ers, oude bekenden uit de periode dat mijn zoon Mathijs nog bij UVV speelde en ik
geregeld wedstrijdjes floot van ‘zijn’ legendarische vierde team van de Utrechters. Toevallig stond ook de vader van Sander van de Stoep bij ons ploegje, hij is voormalig bestuurslid van UVV en had dus twee petten op. Vanwege zijn gemengde gevoelens zou een gelijkspel het beste resultaat geweest zijn maar zover kwam het uiteindelijk niet.

Misschien bracht de verjaardag van Gerard van Vliet het nodige geluk, misschien de tijdige terugkeer van voorzitter Rob de Vries en John Maat van hun zonnige vakantie, wie zal het weten. In ieder geval heb ik me op deze middag weer gerealiseerd hoe spannend een derby kan zijn en hoe ongewis de uitslag. Bovendien vermaak ik me dit seizoen beduidend meer met de sfeer rond de wedstrijden als vorig seizoen in West II toen er in de bestuurskamer en de kantine beduidend minder werd gelachen als nu.