Tijdens zijn omzwervingen door en om Nieuwegein heeft de Nieuwegeiner Arend Bloemink (1946) vrijwel altijd zijn camera bij zich. Zijn camera is als het ware een verlengstuk van zijn hand. Een veelgebruikt verlengstuk.
Hij fotografeert dat wat hem opvalt. Soms is dat iets bijzonders. Soms is dat iets alledaags. Soms fotografeert hij een evenement in Nieuwegein (wielerrondes, openingen, activiteiten van B&W, jeugdvoetbal, een trouwpartij, …). Soms valt zijn (camera)oog op een heel gewoon, maar prachtig stukje natuur. Soms ook fotografeert hij al wandelend in de wilde weg en ziet hij thuis wel wát er op zijn geheugenkaartje is vastgelegd.
Arend Bloemink: ‘Vorige week vrijdag bracht ik een bezoek aan de Bibliotheek in ons Stadshuis. Ik was van plan daar wat foto’s te maken van de mensen die daar, in het kleine bibliotheek-theater, hun verhalen zouden gaan vertellen of hun gedichten zouden gaan voorlezen over het thema Vriendschap. Kwam het door het aantrekkelijke weer, was het omdat het tijdstip niet juist gekozen was, hoe dan ook: het theater was en bleef leeg.’
‘Toen ik me zo tegen half vier naar buiten begaf, stonden er aan beide zijden van de trap feestelijk aangeklede mensen, allen voorzien van een corsage. Familie en vrienden van een bruidspaar, dat was duidelijk! Tja, dan blijf ik als vanzelf staan om te zien hoe het verder gaat. Hoe de bruid en bruidegom (jaja, ook híj) er uit zien.’
‘De fotograaf stond onderaan de trap al klaar om DE foto’s te maken. En toen kwam daar het paar. ‘Lang zullen ze leven’ schalde door de hal van het Stadshuis. Zeepbelletjes werden geblazen door het gevolg. De fotograaf regisseerde. De fotograaf fotografeerde. En ik, ik fotografeerde ook. Uiteraard’ (Klik op het cameraatje voor de foto van de week)
