Dualisme symplified deel 2

Mooi publiciteit voor Nieuwegein in het VNG-magazine van 13 januari. Artist impression van de toekomstige Palmtorens met daar overheen de woorden "NIEUWEGEIN Dualisme maakt doorstart." Verleden week melde ik al daar nog over te willen praten.Doorstart betekent natuurlijk dat er al dualime was in Nieuwegein. Niet echt. We hebben aan onze wettelijke verplichtingen voldaan geeft burgemeester Cor de VOS aan. Ja we hadden al snel een raadsgrifier en veel later een rekenkamer. De wettelijke termijnen daarvoor werden aangehouden. Maar de burgemeester komt er rond voor uit dat Nieuwegein niet op het dualisme zat te wachten. Dat is waar. De kiezer wil een goed georganiseerde gemeente en redelijke kosten Hoe dat tot stand komt is voor velen geen vraag. Mensen hebben het meestal al druk genoeg met hun eigen zaken. Maar de heer de Vos zat er waarschijnlijk zelf ook niet op te wachten. Dat kan en mag. Dat heeft wel invloed op het systeem, zeker wanneer de fractievoorzitters van de grotere partijen ook niet echt de uitdaging aan namen om er wat van te maken.Je krijgt dan een een situatie zonder houvast. De fractievoorzitter van één van de grootste partijen, de heer van Randwijk, geeft in het artikel eerlijk aan dat hij ook niet meer precies wist wanneer hij nu zijn wethouder moest raadplegen of niet. De heer de Vos vindt dat de raad te vaak op de stoel van het college gaat zitten. Een wethouder geeft aan dat zijn rol als uitvoerder van beleid prima past. En stelt dat eigenlijk maar 5% van de onderwerpen in de raad van principële aard zijn. De kaderstelling van de raad komt moeizaam uit de verf erkent de heer van Randwijk en al lezende komt bijna vanzelf de situatie van de lopende periode boven water.De raad heeft zelf nauwelijks initiatief op het niveau van de sturende principes. Het spel tuseen raad, college en organisatie met gebruik van de versterkende elementen van kennis en expertise tussen de verschillende lichamen werd niet gespeeld. En zo sjouwt de raad achter het college aan dat achter de organisatie aan loopt. De agenda wordt veelal niet bepaald door de raad maar door de wettelijke verplichtingen en de beleidsvoornemens van de organisatie. Kaderstellende discussies waren omzoomd met ambtelijke input en een totaal gebrek aan perspectief over de kosten. Er was immers besloten dat de raad maar moest aangeven wat ze wilde en dan zou het college wel regelen wat daarvoor binnen de financiële situatie mogelijk was. Blindemannetje spelen was misschien de beste term voor de daarop volgende vergaderingen. In de raad volgde de collegepartijen het college! Op een enkele uitzondering na.Kan het anders. Natuurlijk! "De Wet dualisering gemeentebestuur is duidelijk over de rolverdeling tussen raad en collegge. Het is vooral de rolopvatting die voor probemen zorgt", aldus onze eerste raadsgrifier, Peter Ligtelijn. Daar moeten we inderdaad beginnen, op hoofdlijnen. Dat betreft dan de burgemeester met een paar stevige wethouders en dito fractievoorzitters. Dat team kan zorgen voor het evenwicht tussen vernieuwing en bestaande gewoontes en manieren. Dat team maakt dat er samenspel komt in plaats van energe verspilling. Dan wordt er gezorgd dat de raad op hooflijnen inderdaad kaders kan stellen. Dan wordt er gezorgd dat er ambelijk goed gewerkt kan worden. Bestuurder zijn veronderstelt eerst je ten dienste stellen van de stad, van je partij, van je stemmers. Echte betuurders weten ook hoe afhankelijk ze zijn van het personeel! Dat betekent dus ook die groep waarderen en in zijn waarde houden.De kern van de verandering is het opbouwen van een stuk wederzijds vertrouwen wat maakt dat men gezamenlijk aan de slag gaat om het beter te doen. Als die doorstart van het magazine daar op doelt, zou het best kunnen lukken. Maar het blijft een ingewikkeld verhaal. Benieuwd wat de volgende periode ons brengt. Minder kan haast niet!