et dualisme is na ruim twee jaar toepassing nog steeds een discutabel onderwerp. Er wordt de laatste tijd daarover dan ook vergaderd en gediscussieerd of er geen andere problemen zijn in ons landje. Duidelijk is dat dualisme voor een groot deel afhankelijk is van de poppetjes. Dat zijn de raadsleden en vooral de fractievoorzitters en met name die van de collegepartijen. Dan zijn er de leidinggevenden binnen het ambtelijk apparaat zoals de gemeentesecretaris en een aantal stafleden. En niet te vergeten de burgemeester. De griffier is een nieuwe functie. Hij of zij wordt verondersteld de raad te helpen, te sturen en dat vooral wanneer het gaat om het nemen van initiatieven of de juiste man of vrouw in het ambtelijk apparaat te vinden, of het omgaan met de vele regels en voorschriften te vergemakkelijken. In de praktijk valt dat vaak wat tegen; waarbij aangetekend moet worden dat wanneer sommige griffiers wel stevige initiatieven ontwikkelen, zij regelmatig struikelen over de organisatie voor wie die zaken alleen maar extra werk betekenen.
Na twee jaar schijnt de droeve figuur in de nieuwe configuratie de wethouder. In Nieuwegein werd dat nog bevestigd door hun verbanning naar de zijkant van de raadszaal waar hun handicap aanvankelijk nog versterkt werd door de afwezigheid van microfoons! In vergelijking met het vorige college dat breed en eensgezind achter de bestuurstafel zat, geeft de huidige situatie een veel zwakker beeld. Dat sommige wethouders daar naar twee jaar toch uit weten te geraken, is het resultaat van de door hen geleerde lessen. Toch schijnen zij meer dan in de vorige periode vooral bezig met het verdedigen naar de raad van ambtelijke beslissingen die zij kennelijk in het College moesten accepteren. Zo vervreemden zij zich van de raad, vaak daarbij nog geholpen door de wat onbeholpen manier van sommige fractievoorzitters van de huidige collegepartijen om zich als leiders en bestuurders voor te doen; daarbij de vervreemding van hun wethouders soms nog accentuerend. In Nieuwegein ziet het er naar uit dat het ambtelijk apparaat, althans een deel van hen, de boventoon voert. Zo wordt de raad als hoogste orgaan steeds verder gereduceerd tot een radertje van een complex apparaat, in plaats van de krachtige beslissers die de belangen van de burgers van Nieuwegein verdedigen.
En dan komt de Rijnhuizenschool langs. Er waren blijkbaar twee partijen overtuigd dat pand te kunnen kopen. Tenslotte blijkt dat er maar een te zijn die overigens nog een veel kleinere koopsom hoeft te betalen dan de ander. Om een lang verhaal kort te maken, er komt een rechtzaak van. Waarin de ene partij probeert te overtuigen met het verhaal over wat hem beloofd is en de gemeente zegt dat het allemaal onzin is. De rechter geeft de gemeente gelijk, die tevreden alle raadsleden in een brief op de hoogte brengt. De verliezende partij stuurt dan een brief, gedateerd op 29 juli, waarin hij een aantal zaken uiteen zet. Ik geef het hier heel kort en vereenvoudigd weer. “De prijs die de andere partij mag betalen is inderdaad veel te laag, ondanks wat de gemeente daar eerder over zei. De andere partij ontving een voorkeursbehandeling die de gemeente minimaal 200.000 euro heeft gekost. De andere partij heeft al vooruit een subsidie gekregen van 250.000 euro wat eigenlijk alleen mogelijk zou zijn indien de plaatsen voor de betreffende kinderopvang al aanwezig waren De vraag is of de gemeente hier al dan niet met opzet het rijk heeft opgelicht.” Aldus de verliezende partij. Ik denk dat er voldoende aanleiding is om als politiek niet onmiddellijk in slaap te vallen boven het eerder vermelde briefje van de gemeente.
En dan blijft dus de vraag welke collegepartij de kat de bel aan bindt en de gemeente om uitleg vraagt. Dualistisch gezien is dit een typische gelegenheid voor de raad om het voortouw te nemen. Om verder te vragen wanneer de antwoorden op de onvermijdelijke artikel 42 brief, die ondertussen natuurlijk al geschreven is door een oppositiepartij, bekend zijn. Om nu eindelijk de onderste steen eens boven te halen.
Deze raad heeft dit al meerdere keren nagelaten maar zou nu toch wel eens tot de bodem moeten gaan!
Helemaal nu we voorzichtig met geld moeten omgaan!
Is dit verhaal rondom die school dan zo belangrijk. Ja, vinden wij, want het gaat tenslotte niet om de knikkers, die zijn toch al verloren, maar om het spel. Dat moet verbeterd worden.
Het dualisme in deze? Volledig onbelangrijk natuurlijk. Ik zei het hier boven al. Het gaat om de poppetjes. Misschien worden ze wakker.
PS
Men is toch wakker geworden. Hoera. Ook twee collegepartijen hebben middels een artikel42 brief zeer concrete vragen gesteld aan het college. Nu straks nog de reactie van die partijen op de antwoorden.
