alleen materiële schade is ook een ramp. wie is er niet geschrokken van het instorten van een deel van de parkeergarage van het ziekenhuis?
wie dacht er niet terug aan 2017, toen bij eindhoven airport iets vergelijkbaars gebeurde?
onderzoek hier bracht rust.
wie dacht er niet terug aan 2014 toen scheuren werden ontdekt in de garage van het stadshuis, of aan 2018, toen de bovenste verdiepingen van de garage van het theater gesloten werden?
ook hier bracht onderzoek steeds rust.
opvallend is te lezen dat bestudering van het onderzoek naar de garage van het ziekenhuis toekomstig onderzoek niet uitsloot, maar er werd mogelijk gewacht op nieuwe richtlijnen vanuit het rijk. en wat nou als die uitblijven?
de fragiele stad
de jonge stad bouwt lustig voort
van merwestein tot aan ‘de poort’
zien we de torens groeien, hoog, omhoog!
en in de parking staan de auto’s droog
en elk ontwerp is onderzocht
en afgevinkt, akkoord!, verkocht!
en waar een vinkje staat is het vertrouwd
dus wordt er doorgesloopt en doorgebouwd
maar alles blijkt toch mensenwerk
al construeer je nog zo sterk,
uiteindelijk, door leeftijd, sleet of druk,
gaat ook wat onverwoestbaar leek soms stuk
’t is nu slechts schade aan een pand
maar ook een teken aan de wand
een vinkje in het boek is niet genoeg
een onderzoek herhaalt men nooit te vroeg
nu is een dure les geleerd
wat goed bedoeld was ging verkeerd
toen een garagedeel naar onder viel
de jonge stad voelt nu ineens fragiel
© ton de gruijter
Over Ton de Gruijter
Met zijn poëzie werpt Ton de Gruijter (1953) een nieuw licht op actualiteiten. Hij legt wat er gebeurt in de stad vast in mooie beelden en rake bewoordingen.
Hij schreef jarenlang stadsgedichten op De Digitale Stad Nieuwegein en publiceerde de bundel Groeten uit Nieuwegein. In 2017 ontving Ton de Nieuwegein Award voor Kunst en Cultuur. Van 1 januari tot en met 31 december 2021 mocht Ton de Gruijter zich Stadsdichter noemen op initiatief van bibliotheek De tweede verdieping. Toenmalig burgemeester Frans Backhuijs benadrukte dat de dichter absoluut geen blad voor de mond moest nemen. En dat deed hij dan ook niet. Sinds enige tijd bericht Ton weer op De Digitale Stad Nieuwegein.
Naast Groeten uit Nieuwegein publiceerde Ton vijf andere bundels. Over zijn manier van schrijven: ‘Ik denk graag over verlangen, het verglijden van de tijd, veroudering, en de vragen rond conflicten en hoe het met de mens en de religie gaat. Ik probeer het zodanig uit te werken dat in de kortheid van een gedicht toch een beeld of een verhaal herkenbaar is. Ik vind het belangrijk iets te maken wat geen halffabricaat is, en het moet, voor zover mij dat lukt, taalkundig kloppen.’
‘Ik hou van rijm en ritme. Ik gebruik dus ook een schema, zoals een notenbalk bij muziek kan helpen. Taal is voor mij een gebied vol verborgen schatten. Schrijven helpt dit te ontginnen.’
