Herman Troost kijkt met verbazing naar het gedoe van de VVD en de ander politici van Nieuwegein, wat de laatste dagen nog al in het nieuws was. Nee, de burgers en de politiek zijn niet dichter tot elkaar gekomen. Eerder het omgekeerde. Lees verder in deze column.Toen was er opeens een wethouder minder… En er zijn partijen die natuurlijk hopen dat – net als bij de tien kleine nikkertjes – dat nog een poosje doorgaat. Anderen vinden dat door het vertrek van de heer Van Everdingen de gemiddelde leeftijd van het college zo veel omhoog is gegaan dat de Verenigde Senioren Partij ook wel afgeschaft kan worden. Een aardige plaagstoot in een discussie die niet zo aardig was.De nederige excuses van de fractievoorzitter van de VVD over het wegsturen van hun wethouder werden ruimhartig geaccepteerd, terwijl praktisch alle fractievoorzitters bij hun reacties natuurlijk de gelegenheid te baat namen om nog even een plaagstoot na te geven. Politiek gebruik maken van de situatie heet dat. Ach, dat doet iedereen in dat vak op een of ander moment. Daar moet je tegen kunnen. Overigens, de wethouder is intern weer in ere hersteld en zal voluit meedoen aan de verkiezingen. Of de fractievoorzitter zijn regiefout goed zal verwerken, wachten we maar af.Ook het collegiaal samengaan van het college werd genoemd. Had dat de situatie nu niet kunnen vermijden? Neen, was het antwoord. Wanneer een wethouder het vertrouwen verliest is daar niets meer aan te doen. Het staat zelfs in de grondwet. Geweldig dat refereren aan de regels terwijl de kunst nu juist is om zonder de regels rond te komen. Niets of niemand verbiedt immers om tussenbeide te komen voordat de VVD haar vergissing begaat. En ik denk dat het zelfs geprobeerd, maar mislukt is. Maar ja, ook daar spelen zo’n kleine drie maanden voor de verkiezingen een aantal electorale motieven toch een rol. Wie houdt er trouwens van om toe te geven dat de pogingen mislukt zijn.Overigens geloof ik niet in dat collegiale college verhaal. Operationeel is het zo, dat er geen wethouder echt alleen verantwoordelijk is voor zijn zaak. Bovendien zit men vaak op elkaar te wachten en tenslotte vertraagt het allerlei procedures. Probeer maar eens bij meerdere afdelingen en meerdere wethouders een gaatje in de agenda te vinden om gezamenlijk over een probleem te spreken. Dan moet je ook nog rekening houden met de deeltijd afwezigheid van grote aantallen ambtenaren.Ook het AD bestede veel aandacht aan de verwikkelingen rondom de VVD vergissing. Het werd met enig welgevallen breed uitgemeten. Ik vraag me dan af of dat bij eenzelfde soort probleem bij de PvdA ook zou zijn gebeurd. Maar goed het is al jaren mode dat journalisten ook hun eigen emoties niet in de weg mogen zitten, toch?Wat bleef was het feit dat er veel meer geld werd uitgegeven dan gepland en dat dit vrolijk goedgekeurd werd. Dat zal wel het nemen van “politieke verantwoordelijkheid” heten. Neen, dat betekent niet dat politici een deel van hun onkostenvergoeding inleveren om de te grote uitgave voor een deel te compenseren. Dát hoort niet bij politieke verantwoordelijkheid.Ook bewonderenswaardig was het feit dat ondanks alles de ambtenaren voortreffelijk werk hebben geleverd. Wanneer het dan toch mis gaat is het de schuld van de wethouder. Dat is dan waarschijnlijk politieke verantwoordelijkheid. Daar wordt zo’n man of vrouw voor betaald. Die moet dan gaan! Wanneer dat dan inderdaad politieke verantwoordelijkheid is, waarom heeft de VVD zich dan vergist? Toen de VSP iets opmerkte over de kwaliteit van de organisatie werd, dat met veel verbaal wapengekletter ontvangen. De organisatie is prima, er moet een beetje beter gecontroleerd worden en we gaan wat meer aandacht besteden aan project management. Ja, dat gaat het hele college doen. Als u het begrijpt bent u geschikt voor de politiek! Ik zal er nog wel eens een aparte column aan besteden.Het wordt tijd voor verkiezingen, werd er geroepen door kleine oppositiepartijen. Het is zeker tijd dat er wat gebeurt. Gewoon wat beter werken! Dat lijkt me een goed voornemen. Minder haantjes en meer actie!Ik wens u fijne feestdagen en een goed 2010.Herman Troost