een begrip, theater de kom. het gaat niet dicht, het verhuist. ja, dat klopt wel, maar de oude locatie is toch echt niet meer toegankelijk voor waar het jaren toe diende. toneel, cabaret, zang en dans, noem maar op. ontelbare voorstellingen trokken hier publiek. een handige plek, zo vlak naast de haltes van het openbaar vervoer. ik heb zelf met regelmaat de kom bezocht (de oude kom heet dat nu), niet alleen als publiek, ook met het popkoor amazing (volg ons op facebook!), en zo kwam ik ook in aanraking met de andere kant van het theater. de kleedruimtes, de gangen, de trappen, de repetities waar opstelling, geluid en belichting werden uitgetest. en in beide rollen het wachten op het opengaan van de gordijnen. ik wens de nieuwe kom zeer veel succes, en zal ook daar hopelijk in beide rollen aanwezig mogen zijn. maar eerst neem ik afscheid van de kom die ik ken.
de oude kom
het afscheid van een oude zaal
waar ooit zo veel te horen was
van routinier tot ‘groen als gras’
ontroerd, applaus, ’t kon allemaal
dit podium, het blijft nu leeg
het licht gedimd, de vloer te klein
voor ‘t ambitieuze nieuwegein
dat boven middelmaat uitsteeg
zo vlak bij tram en bussenstop
en reuring klonk in de foyer
het doek gaat hier niet langer op
gedaan is het, dag oude kom
ik neem je in gedachten mee
men loopt straks langs, ziet niet meer om
© ton de gruijter
