De mensen kennen elkaar niet!

Integratie is óók vertellen wie je bent en wat je doet Het klinkt te eenvoudig om waar te zijn, maar in de basis is integratie een kwestie van jezelf laten zien. Vaak is het uit onwetendheid dat mensen elkaar niet begrijpen. Zij kennen elkaar gewoon niet. Toch zijn wij allemaal aandeelhouder van de veranderende multiculturele samenleving. Tijd dus dat allochtonen en autochtonen de moeite nemen om elkaar te leren kennen. Dat kan simpelweg door in je eigen omgeving uit je schulp te kruipen: vertel wie je bent en wat je doet. Toon interesse voor anderen. Wanneer jij open bent, zullen anderen open zijn tegen jou. Je eet wat je weet “Ik zie vaak dat allochtonen, zowel jong als oud, of ze nu hoog of laag opgeleid zijn, alleen op de eigen omgeving gericht zijn. Familie, buren en vrienden. Je eet wat je weet, en verder kijk je niet. Zij missen kansen en mogelijkheden. Zo was ik zelf ook. In Suriname kon je qua studie nauwelijks ergens uit kiezen. Ik kon naar de Mulo (Mavo), voor meer moest je naar Nederland. Eenmaal hier aangekomen besefte ik hoeveel speelruimte er bestaat.” Maar je moet wel naar buiten toe treden, een eerste stap moet je wel zelf zetten. Nu inspireert ik zelf anderen om voor de keuze van werk of studie goed om zich heen te kijken. Het is van belang dat de allochtonen jongeren voorbeelden zien van wat je zou kunnen bereiken in deze maatschappij. Geen dubbele levens “Op de Hindoestaanse huwelijksfeesten waar ik kom zijn tegenwoordig altijd wel een paar autochtonen. Dat vind ik mooi, want het mag wel eens afgelopen zijn met de dubbele levens: op je werk een Nederlander, thuis een Hindoestaan, een Marokkaan, een Joegoslaaf of wat dan ook. Vertel op je werk wat Ramadan is, en je zult merken dat mensen uit zichzelf rekening met je gaan houden. Zeg dat je Hindoestaan bent en je wekt de interesse van anderen; een reden tot een nader gesprek en wellicht die nieuwe functie…” Gedeeld burgerschap ‘In de CDA visie delen zowel allochtone als autochtone burgers de verantwoordelijkheid voor de multiculturele samenleving. Mensen moeten dan kunnen omgaan met de verschillende codes die leden van de verschillende gemeenschappen hanteren; ze moeten kunnen schakelen en verbinden. Het veronderstelt eigen verantwoordelijkheid, zelfredzaamheid,¬ betrokkenheid, deelname aan de samenleving, integratie en sociale competenties.’ Door de recente gebeurtenissen, de moord op van Gogh en de aanslagen in Londen, worden veel allochtonen teruggeworpen in hun eigen omgeving: de “zwarte wijken” die steeds groter worden. “Dat is een extra moeilijkheid, maar geen reden om het op te geven. Ik vind vooral nu sociale controle van belang. Dat bedoel ik positief: liever een goede buur dan een verre vriend. Wanneer je van elkaar weet wat je ongeveer doet is er veel meer sociale samenhang en vertrouwen. Verschillen mogen er blijven. Je hoeft het niet met elkaar eens te worden. Het gaat erom dat je het gesprek aangaat en luistert naar elkaar. Alleen dat is vaak al een grote opluchting. Nieuwegein, oktober 2006 Radj Ramcharan CDA Nieuwegein