slaapstad, fantasieloos, vinex, volgebouwd, één van de lelijkste steden, noem het maar op. veel waardering krijgt een stad als nieuwegein niet automatisch. en toch wonen we er. en ik hoop u ook met plezier. en vergeet niet, deze stad heeft z’n juwelen. de kade in vreeswijk, en dan vooral de bocht die langs de lek kromt, vind ik zo’n juweel. prachtig, even tot rust komen bij de rivier.
de kade
het heet hier simpelweg ‘de kade’
het pad is hier belegd met grind
wat merk je hier nog weinig schade
van wat je bij vooruitgang vindt
waterkabbel klinkt hier zacht
op afstand staan er bruggen
en zij zijn het die drukte dragen
op hun geasfalteerde ruggen
maar hier is gras en zingt een vogel
van wat hij zag op z’n laatste vlucht
hij zingt om het te vertellen
en dan weer terug, vrij in de lucht
het heet hier simpelweg ‘de kade’
ik waan mij hier in vroeger tijd
ik blijf hier nog tot ik weer weg moet
was het maar overal zo wijd
© ton de gruijter
