De gemeente een boeiend bedrijf?

Collega Bert Lubbingen schrijft in zijn weblog op 7 september een verhaaltje onder de titel: "Hoe stel je prioriteiten." Het gaat over Inovam en het opnieuw leggen van een voetpad langs de Structuurbaan. Daar zijn meestal niet veel voetgangers te bekennen. Elders in de stad zijn overigens ook heel veel slechte en soms gevaarlijke plekken waar wel veel mensen lopen. Nagevraagd blijkt dat grote stuk toch wel gedaan te worden omdat de stratenmakers er nu eenmaal zijn. Inderdaad dat is besparend ten opzichte van twee keer met een ploeg daar naartoe te moeten. Voor het elders in de stad iets doen, zijn geen middelen.Onwillekeurig dacht ik eraan toen ik bij de doorleespost voor de commissie AWBZ een stuk vond, getiteld "Sturingsfilosofie van de gemeente Nieuwegein." Boeiend?! Geen filosofie. Wel een opsomming hoe de zaken hiërarchisch geregeld zijn. Een klassiek Topdown organisatie waar eigen initiatief, tenminste in dat kader, een doodzonde schijnt te zijn. Dit systeem en de bevindingen van de heer Lubbinge passen buitengewoon goed op elkaar. Prioriteiten stellen schijnt in deze sturingsfilosofie nauwelijks een prioriteit te zijn.Ondertussen weten de gemeentelijke smaakmakers en hun hulptroepen, waarschijnlijk veelal van buitenaf komend, heel goed dat het anders moet. Er lopen dan ook wel drie reorganisaties. Ten eerste "Nieuwegein kiest op maat" wat een topdown bezuinigingsoperatie is. Zonder dat er overigens veel gedaan schijnt te worden aan het organiseren van de activiteiten die in de stad die bezuinigingen moeten opvangen en of compenseren.Ten tweede is "Eddie" in de maak. Volgens het donkergroene model, zie uw doorleespost, wordt er via het bottom-up systeem gedacht en voorbereid richting een nieuwe aanpak van zowat alle gemeentelijke zaken. Zo- als gebruikelijk worden de na te streven positieve effecten al bijzonder goed beschreven. Nu nog implementeren. Ten derde staan de plannen voor het nieuwe stadhuis bol van de aanduidingen betreffende de aard van de organisatie en haar activiteiten, die daarin gehuisvest moeten worden. Zeer terecht natuurlijk. De activiteiten bepalen natuurlijk voor een groot deelde indeling en de kwaliteiten van het ontwerp. En passant wordt daar trouwens heel vernieuwend en vooruitstrevend mee om gegaan.Op zich is met de verschillende plannen niets mis. Maar uitvoering en implementatie zijn de echte opgaven. Daarbij mag de vraag gesteld worden of er niet heel erg veel hooi op de gemeentelijke vork genomen wordt.Het is boeiend om te overdenken hoe al die vernieuwende aanpak middels die eveneens aan te passen sturingsfilosofie straks toegepast zal worden. Het is echt een heel complex gebeuren. Fascinerend om mee te gaan maken hoe en door wie dat proces getrokken gaat worden. Het huidige college zal blij zijn daaraan te mogen ontsnappen.