Op zondag 28 oktober is het de Dag van de Stilte. Ik had er nog nooit van gehoord. Maar het is al de tweede keer. Vorig jaar schijnt het in heel Nederland op 30 oktober oorverdovend stil te zijn geweest.
Dit prachtige initiatief komt op naam van de mensen achter de site Stilte.org. Daar lees ik: “Stilte is de grondtoon van ons leven. Stilte.org is een platform voor hen die stilte in de samenleving willen verbreiden. Onze doelstellingen geven wij vorm door het houden van stiltebijeenkomsten op verscheidene locaties in Nederland. Ons streven is gericht op het creëren van stilteplaatsen, waar mensen de Stilte in zichzelf kunnen ervaren.”
“Het initiatief is behoorlijk aangeslagen”, schrijft de Volkskrant, getuige de stortvloed van activiteiten. Persoonlijk kan ik ‘activiteiten’ niet echt rijmen met ‘stilte’, maar toen ik zag wat ik aanstaande zondag allemaal kan gaan doen werd ik van binnen heel erg blij. Ik vind het wel heel moeilijk kiezen.
Ik kan bijvoorbeeld naar Amsterdam gaan en 40 minuten stil zitten op de Dam; verzamelen om 17.00 uur en bij regen wijken we uit naar Brahma Kumaris, de spirituele academie op de Haarlemmerdijk. Ik weet het niet, de vorige keer dat het stil was op de Dam schreeuwde iemand er keihard doorheen. Bovendien heb ik eens even naar het weerbericht gekeken. Het is mij te koud om op de Dam te gaan zitten.
Het Onthaastpad dan? Een stiltemars te midden van de hectiek van de grote lawaaiige stad. Kan ik fijn samen met andere stiltetoeristen “mijn stilte aan de soms overweldigende stad geven”. Ik weet eigenlijk niet of ik mijn stilte zomaar weg wil geven.
Er is ook een stiltelunch in de Jeruzalemkapel in Gouda, ik moet wel zelf een geluidsarme lunch meenemen. Bij het eten wordt gezwegen en ondertussen draagt iemand teksten voor. Ik vind dat niet stil genoeg.
Of misschien naar de Stiltepomp op het Dorstig Harthof in het centrum van Utrecht. Als ik op het voetpedaal van de audiopomp stap, kan ik luisteren naar verschillende stilte-quotes. Ik houd niet van one-liners.
In Middelburg mag ik naar ‘Schrijf je stil’ om korte schrijfoefeningen te doen in een stille kerk. Ik moet zelf pen en papier meenemen. Ik heb altijd al een hekel gehad aan schrijven in Middelburg.
Heel interessant vind ik de natuur-meditatie bijeenkomst rond het levenswiel met een kaars in het midden. “Door samen te zijn, de natuur en jezelf te ervaren kom je tot rust. De woelige herfst nodigt je uit contact met je eigen centrum te maken.” Jeannette begeleidt de bijeenkomst met lijfwerk, visualisatie en trommel. Ik kan niet wachten, het kost maar 5 euro, het is in boerderij Geinhoeve en ik moet warme sokken meenemen.
Ook een toppertje lijkt me de workshop ‘bewegen in stilte en stilte in je beweging.’ Tijdens deze workshop “wordt het effect van stilte op jouw manier van bewegen onderzocht. Wat doet het met jou en hoe vertaalt zich dat in je dans?” Ik moet loszittende kleding aan en soepele dansschoenen: die combinatie staat me dus helemaal niet aan.
Ik kan ook een kind laten struikelen – aldus de Volkskrant – want voor het kind het op een blèren zet, is er even die opengesperde moment waar nog geen geluid uitkomt. Ik vind dit een hele sneue optie.
Eigenlijk heb ik ook geen tips van anderen nodig. Ik ga gewoon ter hoogte van de oude Kom fijn op de trambaan zitten. Lekker luisteren naar trams die niet rijden. Komt u ook?