De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.
Willeke: ‘Aanstaande vrijdag is het weer zover. Valentijnsdag. Het is net als met de Postcodeloterij. Eigenlijk wil je er niet aan meedoen, maar je moet er niet aan denken dat die protserige circuswagen met Gaston Starreveld op de bok je straat in komt rijden en dat je geen lot hebt. Of dat je wel een lot hebt, maar geen straatverdubbelaar. Of dat je nog maar net mee doet en dus bijna geen kanjerpunten hebt. Of dat je bij de automatische incasso net een te laag saldo op je bankrekening had staan.’
‘Maar goed. Dan gaat het nog om materiële schade.’ Klik hier om de column ‘Valentijnsdag’ te lezen.
