De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein. Nu ook haar andere boek ‘Op voet van oorlog.’
Willeke: ‘Ineens was het er. Ik had er eigenlijk niet meer op gerekend. Elke avond stond Peter Kuipers Munneke zich tijdens het NOS journaal een slag in de rondte te lullen. Zijn haar leek steeds rooier. Hij wilde wel, de lente ook, maar het weer werkte niet mee. Hij wilde ons er als kijker niet al te zeer mee vermoeien, maar er was sprake van een polaire stroming die ergens in de atmosfeer de boventoon voerde, waardoor wij tot diep in juni rekening moesten houden met vorst aan de grond en boven de grond zou het met de temperatuur ook hoegenaamd niets worden. Maar dat zei hij niet. Peter Kuipers Munneke is een mensen mens. En de regisseur is van de kijkcijfers.’
‘Het was ongelooflijk. Het gebeurde echt. Het weer knapte op, de temperatuur steeg, ondanks Peter Kuipers Munneke. Hij wilde niets beloven, maar het zag er niet verkeerd uit.’ Klik hier om de column ‘Uit de kleren’ te lezen.
