De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.
Willeke: ‘In de wachtruimte van het Antonius ziekenhuis graaide ik wat verveeld in de houten bak met tijdschriften. Er lag een Esquire uit maart 2012, een Privé die ik al bij de kapper gelezen had, een bijlage van Trouw met een depressief makend artikel over de strijd tegen kanker (hoezo strijd?) en de Margriet, tegenwoordig een semi-glossy tijdschrift voor de vrouw van nu met op de cover standaard een lachende doorsnee vrouw in een gezellige huiselijk en natuurlijk aandoende setting.’
‘En toen stuitte ik op het verhaal over ‘trouwen met jezelf’: speciaal voor mensen die voluit JA! tegen zichzelf willen zeggen. Mensen ook die de Nee’s tegen zichzelf voortaan willen weren, en dat willen bekronen met een huwelijk.’ Klik hier om de column ‘Trouwen’ te lezen.
