De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.

Willeke: ‘Het idee was: hij lekker spelen, wij aan een tafeltje op een afstandje toekijken, af en toe een versnapering en een blaadje lezen. Hij is de kleinzoon van net drie. Het was buitengewoon praktisch: ik zou de auto parkeren en echtgenoot T. ging alvast naar binnen.’

‘T. heeft weinig ervaring met kinderen en dat kwam goed van pas, want kleinzoon wist zich eenmaal binnen direct aan zijn toezicht te onttrekken door pardoes te verdwijnen in een doolhof van luchtkussens, trampolines, klimnetten en glijbanen van drie hoog.’ Klik hier om de column ‘Speelparadijs’ te lezen.