De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6).
Willeke: ‘Dat heb je met mannen. Ze zeggen dat ze heel goed alleen kunnen zijn, maar voor je het weet zit je ineens opgescheept met een dubieuze aankoop zoals een setje onooglijke mond geschilderde prentbriefkaarten, aan de deur gekocht in ruil voor een vriendelijk woord of een proefabonnement op het viriele magazine Men’s Health. Omdat ze toch een beetje sneu zijn.’
‘Vrouwen gaan in depri-omstandigheden regelrecht naar een lingeriezaak om een statement te maken met de aankoop van onderbroeken. Is wel zo functioneel. Maar goed.’ Klik hier om de column ‘Rookoven’ te lezen.
