De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht en ligt momenteel bij boekhandel Manschot op Cityplaza met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6).
Willeke: ‘In het kader van het project Afval Apart is de Gemeente Nieuwegein begonnen met het verstrekken van minicontainers voor het verzamelen van oud papier. Uit wetenschappelijk onderzoek is namelijk gebleken dat mensen pas overgaan tot het scheiden van afval als ze daartoe de middelen hebben. Deze week was ons buurtje aan de beurt.’
‘Ineens stond er op onze bescheiden oprit een grote zwarte container met halverwege in witte koeienletters RMN (Reinigingsbedrijf Midden Nederland). Er moet dus iemand bij die club zitten die op een druilerige dinsdagmiddag met een kleurenwaaier in de hand enthousiast de vergaderkamer binnenstormde en daar zijn collega’s wist te overtuigen van de perfecte kleur voor het deksel, zodat wij, onnozelen van geest, de normale vaalgrijze afvalcontainer niet zouden verwarren met de papiercontainer. Signaalblauw moest het worden: RAL 5005.’ Klik hier om de column ‘Minicontainer’ te lezen.
