De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein. Binnenkort haar andere boek ‘Op voet van oorlog.’
Willeke: ‘Naast mij in de lift van Albert Heijn naar de parkeergarage, in de binnenstad van Nieuwegein, stond een goed geklede vijftiger met een grijze winterjas, een zwarte broek en indrukwekkende puntschoenen met borduursels. Net toen de deuren zich ijzig langzaam sloten, probeerde een oude man met een kar vol boodschappen de lift in te rijden. Ik drukte nog verwoed op de knop, zonder succes.’
‘Die man had meer haast moeten maken, het is zijn eigen schuld, hij kwam er op zijn elfendertigst aanlopen en dat werkt dus niet. En u kunt op die knop drukken wat u wilt, dat werkt dus ook niet.’ Klik hier om de column ‘Lift’ te lezen.
