Ik ben terug, al is er nog geen sprake van evaluatie van het Coronabeleid. Wel van een nieuwe belangwekkende fase, aangekondigd tijdens de persconferentie van 14 september, waarin Rutte, die na het 1-april-debacle- motie van wantrouwen- motie van afkeuring- elke gelegenheid te baat neemt om zichzelf als onbesproken leider weer op de kaart te zetten.
Terwijl de radicale ideeën allang weer verdwenen zijn in het esoterisch niets van het partijbelang. Achteraf heb ik spijt dat ik columnmatig de miskleun van de versoepelingen van 26 juni door eigen toedoen ben misgelopen, maar ook zonder columns was het een mispeer van de eerste orde. En dat terwijl Rutte en consorten volop lering hadden kunnen trekken uit eerdere ondoordachte en te lang doorgetrokken versoepelingen: denk september 2020.
Hoe dan ook. Het was Rutte een groot genoegen om aan te kondigen dat wij vanaf 25 september de anderhalvemetersamenleving vaarwel kunnen zeggen. Vanaf die dag mogen we weer zoenen en knuffelen, handen schudden dat het een aard heeft, vlak naast elkaar gaan zitten, zingen en schreeuwen, behalve in bepaalde gelegenheden, want daarvoor moet je een Coronapas of een verse negatieve test van minimaal 24 uur paraat hebben.
De horeca.
Buiten en binnen.
De pas.
Ik wil het begrijpen.
Waarom ik eerst zonder pas mocht, buiten en binnen, en nu ineens niet meer. Oké. Omdat de tafels dichterbij elkaar mogen vanwege het einde van de anderhalvemeter moet er een pas aan te pas komen. En dat vraagt om controle. En dus zet de horeca – ook met groot genoegen – alle tafels weer in de pre Corona opstelling in de volle overtuiging dat de kans op een boete door nog aan te stellen opsporingsambtenaren ruim opweegt tegen het voordeel van meer omzet. Rutte zou het als rechtgeaarde liberaal zelf bedacht kunnen hebben als hij zelf een uitspanning zou moeten uitbaten.
Ik heb het echt geprobeerd. Snappen waarom je met de 3 g’s: gevaccineerd, genezen, getest, wel tot middernacht mag dansen in een discotheek of nachtclub en na het uur van Assepoester ineens niet meer. Alsof er na middernacht ineens onvermoede krachten het toneel betreden. De macht overnemen. De sluizen voor het virus openzetten. Zonder slagbomen.
En mag ik even? Is het iemand opgevallen dat Rutte de blijde boodschap bracht -einde anderhalvesamenleving- en de narigheid royaal liet aan De Jonge, die in een niets ontziende poging probeerde aan de natie uit te leggen dat de overheid niet doet aan vaccinatiedrang en bijna struikelde over zijn eigen woorden.
Zou het Rutte niet gepast hebben om als leider van dit land zicht te geven op zijn eigen moreel kompas. Zou het Rutte niet gepast hebben om te stellen dat wie zich weigert te vaccineren domweg de vrijheid en de gezondheid van anderen op het spel zet? Ik denk dat het hem zou passen. Zelf denkt hij van niet.
Klik hier voor de eerdere columns van Willeke Stadtman over dit onderwerp.
