De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6).
Willeke: ‘Kijk. In 2008 organiseerde de Volkskrant de verkiezing van de ‘Lelijkste stad van Nederland’. Nieuwegein kon deze twijfelachtige eer nipt aan Almere laten. Maar zoiets blijft toch aan je stad kleven. Laatst sprak ik iemand die Nieuwegein nota bene vergeleek met Zoetermeer. Nou, neem van mij aan, Zoetermeer is écht erg.’
‘Zijn er de afgelopen jaren miljoenen euro’s geïnvesteerd om Nieuwegein in de vaart der volkeren vooruit te helpen – een fraai Stadshuis, een nieuw theater, een opgepimpt en royaal uitgebreid Cityplaza en een heus Marktplein mét bedriegertjes, maar zonder markt: hebben we dit weer. Wordt er op 15 juli in een loods aan de Weverstedehof een ongekende hoeveelheid wapentuig gevonden, op nog geen steenworp afstand van de ‘grote vooruitgang.’’ Klik hier om de column ‘Crimecity’ te lezen.
