De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster. Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een kleindochter (Eloisa), een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein. Deze zijn ook in boekvorm uitgebracht met de titel: ‘Hopeloos maar niet ernstig’ (ISBN: 978-90-484-3583-6) en verkrijgbaar bij de Bruna op het Muntplein.
Willeke: ‘Ik heb een boek geschreven. Daar schijnen in Nederland circa 1 miljoen mensen mee bezig te zijn. Ik was een van hen en ik kan inmiddels zonder enig probleem een trilogie afleveren met de titel ‘Je boek uitgeven, een kansloze missie’. Met als ondertitel: 100 manieren om het geloof in jezelf als schrijver volledig en duurzaam te verliezen’.’
‘Ik ben er in 2011 aan begonnen… aan het boek, dat toen nog een manuscript heette. Dat laatste was belangrijk: er rust ontegenzeglijk een vloek op het woord ‘boek’ zolang het slechts een manuscript is. Zo kijken uitgeverijen ook naar de manuscripten die ze dagelijks in forse aantallen uit de envelop trekken en op een grote stapel leggen. In kennerskringen heet zo’n stapel een slush pile.’ Welke? Klik hier om de column ‘Boek’ te lezen en een fragment uit haar boek ‘Op voet van oorlog.’
