De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Ik ben niet gegaan. Ik zit nog gewoon in Nieuwegein, de delegatie was al zwaar genoeg. Dat viel trouwens niet op. Kennelijk was het de Russische regie compleet ontgaan dat er één echte vorst op de tribune zat. Het was dat we eigen camera’s mee hadden, anders hadden we Willem Alexander nooit uitbundig zien zwaaien met zo’n voddige knaloranje sjaal.’
‘In 2004 wilde de stadspartij PGN toeristenbelasting invoeren en de opbrengsten daarvan investeren in het toeristisch profiel van de stad. Een van de grote trekpleisters is volgens de site ‘Uit in Nieuwegein’ het winkelcentrum Batau. Niet alleen voor de dagelijkse boodschappen, maar ook voor ‘funshoppen’ Ik heb heus mijn best gedaan. Om in dat hele lelijke grijze plein met zo’n onduidelijk verticaal Hunebed in het midden een toeristische attractie te zien.’ Klik hier om de column ‘Trekpleister’ te lezen.
