De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Al maanden is Nieuwegein in de ban van gaap-onderwerpen als hondenpoep, de omstreden heropening van de Duikeendtunnel en het aantal dagen waarop burgers en buitenlui op zondag shoppend langs de rekken mogen trekken. Nee, dan het altijd dynamische Rotterdam. Daar begint de Rusthoflaan in de volkswijk Crooswijk aan een nieuw leven.’
‘Nu de beoogde sloop van oude woningen is afgeblazen, gaan uitvaartondernemers er de eerste ‘funeraire laan’ van Nederland vestigen met grafkistenmakers, een rouwbloemist, steenhouwers en uitvaartondernemers. Waar wachten we nog op in Nieuwegein? Waarom beginnen we niet een rouwcamping op een braakliggend terrein rond fort Jutphaas?’ Klik hier om de column ‘Uitvaartboulevard’ te lezen.
