De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Bij de Lidl in de Doorslag is nauwelijks een boodschappenkarretje te vinden. Die rijden allang hun radeloze rondjes in de winkel, bestuurd door vrouwen met strakke koppen, bewapend met ellenlange boodschappenlijstjes, vergezeld van zuchtende echtgenoten, die vooral mee zijn voor het zeulen. En zeulen wordt het, want er is een nijpend tekort aan parkeerplaatsen.’
‘Ter hoogte van de vleeswaren is inmiddels sprake van een serieus verkeersinfarct. Er is geen doorkomen aan. Zelfs niet voor de hoogblonde vrouw, die geen kar heeft en al haar boodschappen in de armen draagt. Tegen haar sloom ogende puberzoon snauwt ze: ‘ik denk dat ik jou nog voor de kerst ga vermoorden.’ Klik hier om de column ‘Grismus’ te lezen.
