De Nieuwegeinse Willeke Stadtman (1950) is onlangs een tweede leven begonnen als schrijfster ‘to be.’ Is echtgenote en moeder van drie kinderen. Heeft inmiddels drie kleinzoons, een hond (een Roemeense kliko) en een kleinhond (de hond van haar dochter). Vierendertig jaar was Willeke werkzaam in de gezondheidszorg, aanvankelijk als arts, later als bestuurder met name in de ouderenzorg. In 2011 is zij gestopt met werken, precies zoals zij zich had voorgenomen. Al een tijdje heeft Willeke haar eigen column op De Digitale Stad Nieuwegein: ‘Appels & Peren.’
Willeke: ‘Het is afgelopen met de verzorgingsstaat. Maar volgens onze pretpremier Rutte komt er iets heel moois voor terug. Eigenlijk mogen we in onze handjes knijpen. Voortaan gaan we namelijk helemaal zelf over ons leven. Ook als we een chronische ziekte hebben of een lichamelijk of geestelijke handicap hebben. Het is uit met het ‘pamperen’ door de overheid. En het kan zijn dat u het nog niet beseft, maar in wezen hebt u daar altijd al reikhalzend naar uitgekeken. Het is toch fantastisch om uit te gaan van uw ‘eigen kracht’?’
‘Daar u staat er gelukkig niet helemaal alleen voor. De Wet op de maatschappelijke ondersteuning (Wmo) gaat ervoor zorgen dat mensen ‘gecompenseerd’ worden als ze een beperking hebben zodat ze volop kunnen blijven meedoen aan de samenleving. En de Gemeente gaat die wet uitvoeren. Dichtbij de burger. En met veel minder geld dan voorheen. Op het Stadshuis van Nieuwegein heeft iedereen er zin in.’ Klik hier om de column ‘Doe het zelf’ te lezen.
