Misschien kennen jullie ze wel, de buurtsportcoaches en sportpark manager van Nieuwegein, zichtbaar in hun oranje-zwarte trainingspakken en altijd bezig om iedere inwoner van Nieuwegein te verleiden om in beweging te komen. Van 0 tot 100 jaar oud!

Elke week schrijft een van de medewerkers van SportID Nieuwegein een column in De Digitale Nieuwegeiner en op De Digitale Stad Nieuwegein. En zoals dat kán en mág bij een column kan en mag de medewerker, zonder een blad voor de mond te nemen, zijn of haar (al dan niet gepeperde) mening geven over dat wat opvalt, blij maakt of juist irriteert.

Deze week gastcolumnist Tineke Friesen van Peuterstapjes:

‘Peuters brengen vrolijkheid en dansjes naar het verzorgingshuis.’

Tineke: ‘Van dansende peuters word je vanzelf vrolijk, dat weet ik als Peuterstapjes juf als geen ander. Hoe fijn is het dan om deze vrolijkheid te delen, bijvoorbeeld met bewoners van de geriatrische afdeling van een verzorgingshuis! Daar bedachten Caroline van SportID en ik enkele jaren geleden een leuk concept voor: peuterdansles in het verzorgingshuis.’

Tineke Friesen

‘Mijn naam is Tineke Friesen, en ik geef peuterdanslessen bij Peuterstapjes. Door de verbouwing van Merwestein liggen de reguliere Peuterstapjes-lessen voor kinderen en ouders tijdelijk stil. Gelukkig geef ik nu veel Taal- en Rekendanslessen in Nieuwegeinse peutergroepen, kinderdagverblijven en kleuterklassen. Bewegend leren werkt en ik ben hier zó enthousiast over!’

‘Toch miste ik de lessen in het verzorgingshuis. Het was spannend om deze weer op te pakken: zouden er wel genoeg peuters komen nu er geen reguliere Peuterstapjes-lessen zijn? Gelukkig zorgden de uitnodigingen op Facebook en Instagram voor voldoende aanmeldingen. We konden weer van start!’

‘En het was fantastisch! In verzorgingshuis Geinsche Hof werd in het restaurant een grote kring gevormd, waar zowel bewoners als ouders van de kinderen plaatsnamen. Eerst liet ik de kinderen spelen en wennen: we gooiden met ballonnen. De ballonnen werden ook doorgespeeld aan de bewoners, die zo vanuit de (rol)stoel konden meedoen. De toon was gezet: dit doen we sámen!’

‘Tijd om te gaan dansen. We begonnen met een warming-up waarin zowel de peuters als het publiek konden meedoen. Vanuit de stoel kan je prima meestampen, klappen en je schouders bewegen. Zoals het hoort bij Peuterstapjes, had ik koffertjes met dansmaterialen meegenomen. De kinderen deelden bijvoorbeeld herfstblaadjes met tule uit aan de bewoners en ouders in de grote kring. Wanneer ze zelf ook allemaal een blaadje hadden, kon ons dansje beginnen. We lieten de blaadjes dwarrelen en rondvliegen op de vrolijke muziek. Iedereen deed mee! De peuters hadden al snel door dat ze na elk dansje de dansmaterialen weer mochten ophalen bij het publiek. Deze momentjes van contact waren hartverwarmend.’

‘We dansten die ochtend verder met voile doekjes, linten, deden autoritjes met een stuur en de peuters kregen een kaboutermuts op voor de Kabouterdans. Ik sloot de les af zoals ik al mijn lessen afsluit: met een feestje met de bellenblaasmachine! Het was zo gezellig dat ik meteen na thuiskomst de volgende les bij een ander verzorgingshuis, de Kuifmees, heb gepland.’

‘Het geven van deze lessen is voor mij vrijwilligerswerk. Kinderen en ouders kunnen gratis meedoen en voor het verzorgingshuis zijn er ook geen kosten. Ik vind dit een geweldige invulling van mijn vrije ochtend. De ouders kijken trots naar hun kinderen, de bewoners komen in beweging en genieten van de vrolijkheid, en de peuters zijn helemaal in hun element… Echt een win-win-win situatie!’

Wil jouw kindje ook een keer meedansen? Houd Peuterstapjes in de gaten op Instagram en Facebook!