Elke week schrijft één van de medewerkers van SportID Nieuwegein een column in De Digitale Nieuwegeiner en op pen.nl. En zoals dat kán en mág bij een column kan en mag de medewerker, zonder een blad voor de mond te nemen, zijn of haar (al dan niet gepeperde) mening geven over dat wat opvalt, blij maakt of juist irriteert.
In deze dertiende column valt de eer te beurt aan Jimte Poelman, Sportparkmanager Sportpark Galecop: ‘Laat de breedtesport niet eindigen als de kerken.’
Foto: Arend Bloemink
Misschien kennen jullie ze wel, de buurtsportcoaches en sportpark manager van Nieuwegein, zichtbaar in hun oranje zwarte trainingspakken en altijd bezig om iedere inwoner van Nieuwegein te verleiden om in beweging te komen. Van 0 tot 100 jaar oud!
‘Er zijn sportverenigingen in Nederland die al meer dan 150 jaar bestaan. Zo is JSV opgericht in 1926 en dus over vier jaar ook 100 jaar. En verenigingen in Nederland die 100 jaar bestaan zijn geen uitzondering maar vaker regel. Dat is een prestatie op zich! Want kijk eens hoe de wereld is veranderd is de afgelopen eeuw. Er zijn onder andere twee wereldoorlogen geweest, vele economische en politieke crisissen, alle kerkelijke zuilen zijn weggevallen en de individualisatie in de maatschappij zet steeds verder door. Ondanks dat alles bestaat ‘de sportvereniging’ nog steeds. Als je het mij vraagt bestaan ze over 100 jaar nog steeds en vieren verenigingen als JSV in 2126 hun tweehonderdjarig bestaan.’
‘Al ben ik er wel van overtuigd dat de sportwereld en de breedtesport er dan echt anders uitzien. Ze zullen ook wel moeten want leden aantallen dalen, betrokkenheid neemt af en het aantal sportconsumenten neemt snel toe.’
‘Mijn vader is 25 jaar gemeente-predikant geweest. In de beginjaren van zijn carrière, eind jaren zeventig/begin tachtig, waren het hoogtijdagen. Ik herinnerde me nog de twee zondagochtenddiensten omdat anders niet alle gelovigen in de kerk pasten. En daar paste 1.200 mensen in! Maar gaandeweg de 25 jaar verdwenen steeds meer gelovigen en daarmee ook de kerkdiensten.’
‘De kerk als instituut van samenkomst, gedeelde achtergrond en verbinding verdween door allerlei factoren en steeds minder mensen voelden zich aangetrokken tot de kerk.’
‘Als de sportverenigingen zo’n zelfde lot willen ontlopen zal de sportwereld, inclusief de breedtesport, moeten vernieuwen en innoveren. Want de dagen dat ‘de zaterdag’ bestemd was voor de vereniging is voor steeds minder mensen vanzelfsprekend, en ook jaren lang lid blijven van dezelfde vereniging niet. Het aanpassen van het aanbod en het professionaliseren van randzaken rondom een sportvereniging is in mijn ogen hier dan ook een must. Want nog steeds zie ik op de velden van Sportpark Galecop hele enthousiaste ouders hun kinderen coachen en trainers hun kennis overdragen. En hiermee maken ze de sport mogelijk en dit zal altijd nodig blijven!’
‘Echter, van de organisatorische kant van sport worden vrijwilligers veel minder enthousiast, en begrijpelijk! Zelf heb ik ook een jong gezin met twee kleine kinderen en ben ik blij als ik ’s avonds even op de bank kan zitten. Daarom ben ik ook zo blij dat ik me professioneel bezig mag houden met vernieuwing in de sport. En dan niet sporttechnisch maar organisatorisch.
Want ik heb geen idee hoe je goed over een horde springt, zo gooit dat iemand drie maal een slag krijgt bij honkbal of een scrum bij rugby opzet. Er zijn honderden mensen op Sportpark Galecop die hier passie voor hebben en het leuk vinden daarmee bezig te zijn.’
‘Mijn manager Cees van Rootselaar zegt altijd “je moet mensen in hun kracht zetten”. Laten we dit dan ook doen binnen de breedtesport en de organisatie verder professionaliseren zodat iedereen kan blijven sporten!’
