Zo’n anderhalf jaar geleden kwamen Ruud en Nico op Montessorischool De Vleugel, om door te geven dat een samenwerkingsproject bloemzaaien door omstandigheden niet kon doorgaan. In datzelfde gesprek hoorden zij dat er een tekort was aan vrijwilligers op school. Ze reageerden zo enthousiast dat ze direct aan de slag konden. Letterlijk een schoolvoorbeeld van geluk bij een ongeluk.
Ruud (links) en Nico (rechts) aan de klus
Ajeto!
De doorgewinterde vrijwilligers hebben sinds dat eerste gesprek al bijna 300 klussen voor hun rekening genomen. Van boekenkasten in elkaar zetten tot zwaar tuinwerk, ze draaien nergens hun hand voor om. Deze handige klussers verdienden een aanspreektitel en de kinderen overlegden zelf over een goede naam. Het werd ‘Buurman & Buurman’. Wat de kinderen toen nog niet wisten, is dat Ruud en Nico in het echt ook buurmannen zijn. Als ze aan het werk zijn, gedragen ze zich onbewust ook als de buurmannen in de kinderserie Buurman & Buurman. Ze zeggen nog net geen ‘Ajeto!’ tegen elkaar, maar de samenwerking is fantastisch en doorspekt met onderlinge humor.
In het zonnetje
Hoog tijd om de buurmannen eens in het zonnetje te zetten. Op de vraag wat zij van het Montessori-onderwijs terugzien bij de kinderen en hoe zij zelf hun steentje bijdragen, waren ze eensgezind in hun antwoord. “Wij zien de kinderen regelmatig in groepjes of duo’s werken. Dat gaat meestal goed en de keren dat dat niet zo lekker loopt, zijn ook heel leerzaam. Ze komen ook bij ons om vragen te stellen.” Die interactie met de kinderen vinden de mannen erg leuk. “Pas geleden kwamen de kinderen vragen of wij ook dierenarts zijn,” vertelt Nico. Het bleek om een schaak- stuk te gaan, waarvan het paard een gebroken neus had die gelijmd moest worden. Opvallend vinden ze de respectvolle beleefdheid van de kinderen, en ook de waardering in de vorm van een tekening of knutseltje.
Klussers met warm hart
Dat de mannen het onderwijs een warm hart toedragen blijkt wel uit hun eigen initiatieven: “Wij hebben voor de leerlingen een workshop vogelhuisjes maken op het programma staan.” Nico voegt daaraan toe: “Ik zou graag nog een spreekbeurt houden over mijn opleiding als timmerman en meubelmaker en Ruud over zijn activiteiten als elektromonteur.”
De school is ontzettend blij met hun inzet, dat mag duidelijk zijn. Zowel Nico als Ruud hebben een rijk verleden als vrijwilliger en zelf zijn ze erg positief over hun huidige functie. Nico heeft eerder op een andere basisschool gewerkt: “De klussen daar gingen altijd per vaste opdracht, het is prettig dat we hier volledige vrijheid krijgen, we kunnen hem helemaal naar eigen inzicht uitvoeren.” En dat is precies waar het Montessori-onderwijs voor staat: zelfstandigheid en zelf- redzaamheid.
Tekst en foto: Yukiko Spaan. Eerder verschenen in Wijkkrant ZHGB Nummer 1, Jaargang 10 januari 2023
