Niet alleen het nieuws van Nu verslaan wij op de redactie met een team van 27 man, maar ook Toen brengen wij voor u in beeld. Altijd een plek ergens in Nieuwegein, toen Vreeswijk en Jutphaas. Deze week: ‘Boerderij Zeijlenstein een mooi stukje historie.’

Aan de Utrechtsestraatweg nummer 11 en 12, naast villa ‘Johanna’, staat op de hoek van de Symfonielaan tegenover de Blauwe Brug, een dwarshuisboerderij. De oorsprong van deze boerderij is waarschijnlijk terug te voeren naar circa 1780. Sindsdien hebben er diverse wijzigingen en toevoegingen aan het gebouw plaatsgehad.

In 1905 is namens Jhr. M.C.M.R. Rademacher een verzoek ingediend voor de bouw van een schuur en een veestalling. In 1923 wordt in opdracht van E. Scholman een aanvraag gedaan voor de verbouw van de boerderij en een jaar later door H.J. Scholman voor de bouw van een bijkeuken aan de woning. In 1956 werd een verdere verbouwing aangevraagd en in 1958 de bouw van een schuur.

Mevrouw Scholman vertelde eerder onze redactie: “Ik ben in 1956 getrouwd en kwam hier achterin de boerderij te wonen met mijn man. Mijn schoonouders woonden aan de voorkant. Zijn grootouders hadden deze boerderij rond 1900 gekocht. Toen ik trouwde, waren de Symfonielaan en de Blauwe Brug er nog niet. Nieuwegein bestond zelfs nog niet.”

De boerderij Zeijlenstein met de boomgaard rechts en de start van de aanleg van de Symfonielaan. (Foto van familie Scholman)

“Onze boerderij (met de naam Zeijlenstein) stond in Jutphaas. Mijn man zei altijd dat de boerderij zijn naam te danken heeft aan de schepen die hier de zeilen moesten strijken voor de brug bij café. De Zwaan. We hadden koeien, jong vee, een paar schapen en wat kippen en varkens. We hadden een stuk land van ongeveer 12 hectare, van hierachter naar Huis de Geer waar de koeien dag en nacht liepen. We melkten de koeien bij de schuur; daar was een overkapping tegen het kippenhok aan waar ze allemaal stonden. Na het melken gingen ze het weiland weer in.”

Mevrouw Scholman vertelt dat er plannen zijn geweest om een hoge brug te bouwen op de plaats van de Blauwe Brug. “Dan had onze boerderij weg gemoeten. Alle voorbereidingen stonden al op papier. Op het stuk grond van de boerderij zouden appartementen gebouwd worden. Toen kwam na jaren het bericht dat deze boerderij een monument is en niet afgebroken mocht worden.”

Vanaf de jaren ’70 van de vorige eeuw is er veel veranderd. Nieuwegein ontstond en er werden huizen en wegen gebouwd. Rond 1974 verkocht de familie Scholman hun land aan de gemeente, en later ook het land achter de Utrechtsestraatweg.

Waar nu de Symfonielaan loopt, was vroeger een boomgaard. Aan de andere kant van de boerderij is nog steeds een kleine boomgaard.

Kippen en chrysanten
Mevrouw Scholman vertelt: “Toen we het land verkocht hadden aan de gemeente Nieuwegein, hebben we hier de hele boerderij verbouwd. We hebben een tijd vee van een ander op stal gehad. Daarna hebben we het kippenhok laten vergroten en hebben we wel duizend kippen gehad. We verkochten eieren, onder andere ook aan restaurants. Op een gegeven moment moesten we stoppen met de kippen omdat we de mest niet meer kwijt konden. De afvoer ervan werd te duur.”

“We hebben bloemen verbouwd, van die grote chrysanten, die verkochten we vanuit huis. Om wat extra inkomen te hebben, heeft mijn man ook een tijd koeienschetsen gemaakt. Daarop zette hij alle eigenschappen en informatie van de koe. Tegenwoordig hebben koeien een plaatje in het oor waarop alles staat.”

De boerderij van mevrouw Scholman-Groen. Een foto uit het familiealbum van rond 1940

Meer verhalen vindt u in de rubriek: ‘De Oude PEN’