Bij een grote verkeerscontrole vorige week, werd ik aan de kant gezet en kon ik de autopapieren niet laten zien. U kent dat wel. Even in de auto van je man naar je moeder en hoppa, daar sta je dan. De controle was uitgebreid en kostte me toch al snel een half uurtje. Ik heb er overigens niets op tegen dat de politie toeziet op veilige auto’s op onze wegen. Het waren ook eigenlijk allemaal aardige mannen en vrouwen die daar hun werk stonden te doen.Onvermijdelijk is dan ook altijd wel die ene machoagent. Die van de onsterfelijke teksten. ‘Mevrouwtje…U weet toch dat U Uw papieren moet kunnen tonen..’. Zo’n broekie van midden twintig die met gemak een zoon had kunnen zijn. Ik ben geen ambtenaar en zeker niet in functie als ik op weg ben naar mijn moeder, maar dat betekent niet dat ik niet beledigd kan worden. Maar ja, het gezag kan worden beledigd, burgers eigenlijk zelden of nooit. Dat zal ook iedere advocaat je zonder aarzeling bevestigen.In de hitte en de spanning van het moment zeg je eenvoudig dingen waar je later spijt van hebt. Natuurlijk is het prima dat er regels en grenzen zijn aan wat we met elkaar goed vinden, maar inlevingsvermogen is een absoluut noodzakelijke kwaliteit voor gezagsdragers.De kunst van het doseren en het vermijden van overaccentuering. Mooie felle primaire kleuren kunnen samen een fantastische compositie opleveren, maar exact dezelfde kleuren kun je ook een wanstaltig gedrocht maken. Het is maar wie het penseel hanteert en de mate waarin je de materie beheerst. Het leven zit vol met dit soort simpele, maar in uitvoering zo waanzinnig ingewikkelde zaken.Als je geconfronteerd wordt met een immens groot onrecht in je directe omgeving, mag je dan zelf in actie komen? Het simpele antwoord moet natuurlijk ja zijn. Sterker nog, het zou verkeerd zijn als je niet reageert. De vraag is alleen hoe en in welke mate een reactie passend en toelaatbaar is. Daar schieten onze regels tekort. Nergens zul je beschreven vinden hoe je om moet gaan met oprechte en diepgewortelde emoties.We leven in een ingewikkelde samenleving. Daarom voel ik me veiliger met de regels en afspraken die we hebben, ook al betekent dat soms het gevoel dat je behandeld wordt als een klein kind bij een verkeerscontrole. Als we toestaan dat overtredingen van de wet, schending van privacy en belediging ongestraft blijven, komen we op gevaarlijk terrein. Als de motivatie om niet op te treden is dat de overheid vreest voor onrust, naderen we het punt dat het recht van de sterkste weer gaat zegevieren.Dat staat volstrekt los van de oprechte emoties die tot de acties geleid hebben. Daar kan ik me een wereld bij voorstellen. Sterker nog, daar heb ik bewondering voor. Als ik ooit onverhoopt iets dergelijks moet meemaken, hoop ik dezelfde kracht te kunnen opbrengen. Van mijn dierbaren blijf je af, zo simpel ligt het eigenlijk wel. Wat ik probeer duidelijk te maken, is dat ik dan achteraf beledigd zou zijn als de overheid mijn overschrijding van de grenzen niet zou bestraffen.Dat is een ontkenning van mijn verantwoordelijkheden en een directe belediging.Afrodite