ja, in vreeswijk zijn mooiere sluizen, met meer historie, met meer schoonheid, met een fraaiere omgeving, maar de beatrixsluis heb ik nu gekozen door de ‘power’ die ze uitstraalt. daarnaast is ze even in het nieuws omdat ze van 3 tot 10 september een onderhoudsbeurt geniet. ik kom er nogal eens langs na een rondje fietsen, en dan ga ik altijd even kijken. het meest fascinerend vind ik zo’n reusachtige sluisdeur die zich opent en maar water blijft storten. wat jammer dat de route naar de a-27 zo veel uitzicht heeft weggenomen.

beatrixsluis.

kijk, ze verheft zich hoog tot boven
de zware deur als open mond
die zich langzaam sluiten kan
door het nat tot aan de grond

geduld, een schip verliest hier vaart
en vertrouwt zonder het te vragen
dat de kolk het verschil kan zijn
door verhogen en verlagen

geduld ja, het wordt langzaam later.
en het schip wordt nog gezegend
door een zware reep van water
van de deur die altijd regent

© ton de gruijter