In Nieuwegein staat een loods tot de nok toe gevuld met onverkoopbare tweedehands kleding. Afgedankte t-shirts, schoenen en broeken blijkt niemand in de wereld meer te willen hebben: “We raken het niet kwijt.”
In de volgestouwde loods in Nieuwegein hangen op sommige plekken briefjes tussen de witte zakken met kleding. “Deze komen uit Barneveld,” wijst Johan Jongkind van kledingrecyclingbedrijf Sympany. De witte balen van ieder ruim 400 kilo liggen hoog opgestapeld, als suikerklontjes tot aan het plafond. Ze liggen hier al vanaf juni en voorlopig zijn ze nog niet weg.
De tweedehandskledingmarkt is ingestort. Volgens Charles Graft, directeur van Sympany, komt dat onder andere door de toegenomen onrust in de wereld. “Oekraïne en Rusland waren een grote afzetmarkt voor ons, maar ook de Sahel en het Midden-Oosten.” Daar gaat nu bijna niks meer heen. Maar dat is niet de enige reden dat tassen met kleding zich opstapelen in Nieuwegein.
Meer afgedankte kleding
Bij het sorteercentrum van Sympany in Utrecht is net een vrachtwagen met kleding afgeleverd. Vuilniszakken, shoppers, losse dekens, knuffels en eenzame schoenen liggen op een grote hoop. Via een lopende band schuift alles langzaam alles omhoog richting sorteerders Alex en Jimah. De mannen moeten het afval tussen de ingezamelde kleding vissen.
Zo’n 10 procent van wat er uit de kledingbakken komt is afval. Er komt speelgoed uit de tassen, maar ook lachgaspatronen en onlangs kwam er zelfs een pistool langsrollen op de band. Graft: “Toen lag alles even stil, moesten we de politie bellen.”
Niet alleen afval moet in de grote vuilnisbak onder het sorteerstation. Alle natte kleding moet ook weg, en dat is veel deze ochtend. Volgens Graft komt er steeds vaker natte kleding binnen. “Omdat gemeentes nu met ondergrondse kledingcontainers werken. Die lopen in dit seizoen vaak onder water.” Het bedrijf probeert gemeentes erop te wijzen dat ze de containers waterdicht moeten maken. Want met doorweekte kleren kunnen ze niks.
Onverkoopbaar
Als het afval eruit is gaat de kleding in de grote witte zakken. Uiteindelijk gaat het grootste gedeelte naar het buitenland, om daar verkocht te worden als tweedehands kleding. Dat is althans de bedoeling. Maar door de lage vraag naar de kleding is het meeste onverkoopbaar geworden. Het bedrijf gaf gemeentes eerder nog een vergoeding voor de ingezamelde kleding, die is nu tijdelijk stopgezet omdat Sympany het simpelweg niet meer kan betalen.
Niet alleen de onrust in de wereld zorgt voor een lage prijs. Ook goedkope kleding uit China, fast fashion, zorgt dat mensen wereldwijd minder interesse hebben in tweedehands kleding. Jongkind: “Doordat de prijzen van textiel uit China zo goedkoop zijn, kopen mensen liever nieuwe kleding dan tweedehands.” Bovendien is die kleding vaak snel stuk, waardoor de afvalberg nog groter groeit.
De directeur van Sympany hoopt dat de markt binnenkort weer aantrekt, zodat hij de extra loods in Nieuwegein leeg kan ruimen. Al hoopt hij vooral dat de textielindustrie beter wordt in recyclen. “Recycling bestaat nog niet in de textielindustrie. Alles wat je ziet aan een gerecycled t-shirt, is gemaakt van een petfles.” Wat hem betreft gaat de overheid textielbedrijven verplichten om bij het maken van nieuwe kleding, oude kleding te gebruiken.
Heeft het dan geen zin meer om je kleding in zo’n bak van de gemeente te stoppen? “Zeker wel,” zegt Graft. “Als je het in de gewone afvalbak gooit wordt het sowieso verbrand, dat gebeurt bij ons nooit.” Hij heeft wel wat tips: “Stop kleding en schoenen in aparte zakken, en knoop ze goed dicht. Maak schoenen aan elkaar vast met de veters. En vooral: gooi géén afval in de kledingbakken.”
Johan Jongkind in de loods in Nieuwegein
Over Sympany
Sinds 1987 zamelt stichting Sympany textiel in via gemeenten en andere organisaties. Per jaar verwerken zij ongeveer 15 miljoen kilo textiel, Dit wordt gesorteerd in drie sorteercentra, en wel in Assen, Utrecht en Eindhoven. De nadruk ligt op het hergebruiken van textiel omdat dit de meest duurzame optie is. Het textiel dat niet goed genoeg is, volgt de recycleroute. Een deel van het textiel verkopen zij in Nederland. Het grootste deel gaat naar het buitenland.
Met dank aan onze samenwerkingspartner RTV Utrecht
