Als het niet over geld gaat..

….dan haakt de gemeenteraad af merkte ik gisteravond tijdens een commissievergadering. Op de agenda stond het jaarverslag en de begroting van de PAUW-bedrijven. Zoals u misschien weet heeft Nieuwegein de uitvoering van de Wet Sociale Werkvoorziening uitbesteed en ondergebracht in een ‘gemeenschappelijk regeling’ met een aantal andere gemeenten.Doel van de sociale werkplaatsen waar we het dus eigenlijk over hebben is om ‘het beste uit mensen te halen’ die een beperking hebben waardoor hun kansen op de arbeidsmartkt sterk afgenomen zijn. De opdracht van de gemeente aan de PAUW-bedrijven is dan ook om dat voor elkaar te krijgen en daar verslag over te doen. In de commissie ging het over geld en geenszins over mensen.Mijn pleidooi om het naast de cijfers vooral ook te hebben over de inzet om ´het beste uit mensen te halen´ resulteerde in een protestgolf. Waar dat voor nodig was en of ik het niet vertrouwde soms. Dat is nou precies het soort retoriek waar een gewoon mens misselijk van wordt van tijd tot tijd. Als raadleden en volksvertegenwoordigers stellen we de kaders voor het beleid. Het minste is dan wel dat we op een ordelijke en zorgvuldige manier het beleid kunnen controleren en zonodig bijstellen. Nee we gaan over de cijfers praten en dat is dan allemaal heel belangrijk. Misschien wist u niet dat er jaarlijks in het hele land een miljard! Euro wordt omgezet in deze sector en dat van ´het beste uit mensen´ halen vaak betekent ´de beste omzet draaien´. Dat gaat tegen de bedoeling in van de regeling en gaat ten koste van de begeleiding van de mensen die dat nodig hebben om verder te komen.Mijn verzoek aan de wethouder om een meer sociaal jaarverslag te leveren aan de raad leidde tot niets concreets. Zo als dat dan gaat in de politiek komen we er in de raadsvergadering over twee weken op terug en dienen we een motie in. Dan mag de raad laten zien waar de prioriteiten liggen: geneuzel over cijfers of het verhaal van mensen op de voorgrond zetten. Ik vrees het ergste voor de uitkomst.Vriendelijke groet,Martijn Stekelenburg