Afrodite: ‘Ditjes en datjes’

Ik zie één van mijn buren buiten lopen met de hond. Het geeft me een behaaglijk en veilig gevoel. Mensen met honden op straat verhogen mijn gevoel voor veiligheid. Voorwaarde is dan wel dat je een liefhebber van honden bent, anders gaat deze wetmatigheid zeker niet op. Dan gieren de zenuwen door je keel en druipt het angstzweet in je schoenen als je weer zo’n buurman ziet met een grote hond. In dat opzicht heeft elk voordeel wel weer zijn nadeel.Burgernet werkt ook nog steeds, want ik word met enige regelmaat gebeld door een aardige mevrouw of meneer die vertelt dat ze weer eens op zoek zijn naar iemand. Nu wordt ook de Burgerparticipatie ingezet. Ik heb er vanzelfsprekend geen enkel probleem mee dat er gewerkt wordt aan het verhogen van de veiligheid in mijn woonomgeving, maar was en is dat toch niet één van de kerntaken van de politie?Gevoelsmatig trek ik dit denken dan door naar de zorg en het onderwijs. In de zorg wordt de roep om mantelzorg steeds groter. Daar zijn inmiddels werkgroepen en lotgenotengroepen nodig om de mantelzorgers op de been te houden. De mogelijkheden voor bijzonder verlof zijn uitgebreid en het politiek ook erg correct om voldoende aandacht te besteden aan kinderopvang en ouderschapsverlof.Het onderwijs is kennelijk nog niet creatief genoeg. Initiatieven om ook daar een deel van het werk en dus de verantwoordelijkheid bij anderen neer te leggen, zijn nog behoorlijk schaars. Dat kan ook komen door de min of meer natuurlijk arrogantie die onderwijsgevenden nog overgehouden hebben uit de periode dat ze, in één ademtocht, genoemd werden met de notaris, de advocaat en de burgemeester. Of het is de kwaliteit van de onderwijsopleidingen die dit soort creatieve processen in de weg staat.Voordat de lezers van de column nu uit boosheid of frustratie contact opnemen met de redactie wil ik duidelijk maken dat ik van mening ben dat het onderwijs terecht kiest voor haar eigen verantwoordelijkheden. Schoenmaker blijf bij je leest heb ik ooit nog geleerd en dat is precies wat ik bedoel. Onderwijs is voor de mensen die daar in opgeleid zijn, zoals dat ook geldt voor werkers in de zorg. Handhaving van wetten en regels en helpen bij de opsporing zijn het werkterrein van de politie. De laatste tijd worden we ook hier Nieuwegein steeds meer geconfronteerd met het nieuwe denken.Het nieuwe denken is dat je dingen ervaart, voelt en beleeft als ze tussen je oren zitten. Door invloed uit te oefenen op dat proces kun je dus het welbevinden van mensen beïnvloeden. Geef iemand het gevoel dat hij veilig is en we leven allemaal een stuk rustiger. Was het leven maar zo simpel. In de harde werkelijkheid wordt je leven niet bepaald door dat gevoel, maar door meer eenvoudige en tastbare zaken. Hoe veilig je je ook voelt, als je opeens en ongevraagd overvallen wordt in de wasstraat, heb je daar helemaal niks aan. Dan gaat het opeens niet meer over het nieuwe denken. Dan gelden heel andere wetmatigheden.Als je alle zooi in de Nedereindse plas de komende vier jaar bedelft onder de klei en keihard werkt aan het gevoel van veiligheid, kun je misschien wel mensen laten zwemmen daar. Dat gaat dan goed totdat de eerste zwemmer zich meldt met onverklaarbare ziekteverschijnselen.Afrodite