De actualiteitsprogramma’s staan er bol van. De speciale uitzendingen nemen in aantal en intensiteit nog toe. Maar het blijft een zielige vertoning. Al kijkend en luisterend ontkom ik niet aan het gevoel, dat deze verkiezingsstrijd werkelijk buitengewoon onbenullig is.Ten eerste het onderwerp. Dat is: “Hoe verhoog je de belasting?” Nee het gaat niet over de economie. Nee het gaat niet over de staatsschuld. Het gaat over de manier om in slechte tijden en dus verminderende staatsinkomsten, toch door te kunnen gaan met het uitgeven van geld, omdat men achter de Hofvijver niet weet hoe je moet bezuinigen. Daardoor blijven de uitgaven omhoog gaan en de staatsschuld ook, want er zijn minder belastinginkomsten. Benoem nu de staatsschuld tot leidend principe van alles wat er verder moet gebeuren. Verklaar de noodzaak tot verlaging van de staatsschuld tot heilige koe. Vertel dat u al doende het belang van onze kinderen en kleinkinderen voorop zet en u heeft een alibi om krachtige maatregelen voor te stellen, breekpunten aan te geven enz., teneinde door te kunnen gaan met geld uitgeven. Vreemd genoeg denkt den Haag nog steeds in patronen à la Sinterklaas.Dat de staatsschuld ook inkomen veroorzaakt bij de geldschieters en dat daar weer nuttige dingen voor de economie mee gedaan kunnen worden, schijnt politiek gezien een onbekend gegeven. Het wordt slechts verdedigd door enkele onafhankelijke economen en door het feit dat landen met procentueel veel meer staatschuld dan Nederland gewoon doordraaien, zie o.a. Japan en dat gebeurt daar al jaren.Ten tweede de voorgestelde maatregelen. Die gaan van symbolische belastingverhogingen voor de rijken, naar onverstandig geleuter over de hypotheekrente aftrek, waar vooral Jan Modaal last van zal hebben, tot onnadenkend afbouwen van zorg- en welzijnsvoorzieningen, studiefinanciering, om over allerlei andere cijfers en letters maar niet te praten, want onbegrijpelijk en of voor de meeste mensen niet ter zaken doende.Ten derde de discussie. Die gaat in soundbites. Ieder roemt de voordelen van het eigen plan en is leep genoeg om de nadelen en of ander consequenties te verzwijgen. Het journaille is goed in het uitvinden van ja of nee spelletjes, het verplichten om buitengewoon complexe situaties in één zin weer te geven, en is soms nauwelijks in staat om zelf te begrijpen wat er nu gezegd wordt en wat de gevolgen daarvan kunnen zijn. Zolang het artikel maar staat of de zendtijd maar vol raakt. Er zijn overigens goede uitzonderingen.Ten slotte de spelers. Vaak gaan ze op in hun spel en vergeten wat het werkelijke probleem is. Links heeft de neiging om alles voor de burger te willen betekenen en rechts wil alles doen voor de economie. Dat het twee kanten van dezelfde munt zijn, die bedoeld is om de boel draaiende te houden, blijkt uit niets. Zo worden goede plannen afgekat omdat de tegenpartij die inbrengt, of omdat men de lijsttrekker in kwestie zijn primeur niet gunt. Meng daar nog doorheen de speculaties over wie het met wie gaat doen en het feit, dat iedereen belasting en lasten moet verhogen, verdwijnt naar de achtergrond. Totdat het langzaam maar zeker steeds meer voelbaar wordt in onze portemonnee.Geen partij schijnt te weten, afgezien van allerlei kretologie, hoe je de Haagse geldverspilling moet stoppen. Dat kan ook niet anders wanneer je oorzaak en gevolgen niet uit elkaar weet te houden en niets van doen hebt met een zakelijke en efficiënte uitvoering. Dat onze demissionaire premier en de ander partijopperhoofden en of lijsttrekkers te keer gaan als marktkooplui die van hun waar af moeten, maakt het een treurig schouwspel. Wie het hardste schreeuwt……Hoeveel inkomsten zou het de staat opleveren wanneer we gewoon alle BTW tarieven een punt omhoog brengen en alle schijven in de loon- en inkomsten belasting ook? Dat voelen we ook in onze portemonnee. Maar dan weten we tenminste hoe het komt en misschien ook waarvoor het dient. Om dat te doen hoef je geen nieuwe wet te ontwerpen en geen kosten te maken. Bovendien kan het heel snel. Gewoon een handtekening van de betreffende minister onder een aanpassing van de bestaande wetten en of regels. En daarna aan de slag tegen verspilling en kostbare nu steeds meer onbetaalbare hobby’s van links en rechts. Kennelijk zitten we nog niet diep genoeg in de puré. Maar helaas, dat komt nog wel.