hoera! zo, dat moet er even uit. een mooi stuk jutphaas, aan het water, zal de status krijgen van beschermd dorpsgezicht. terecht, verdiend, het is er mooi genoeg voor en we hebben nog maar zo weinig vroeger. ik mag er graag langs fietsen. als je een stukje omfietst, naar de van heukelumstraat, zie je een al te lang braak liggend terrein. het blote gras lijkt de strijd te hebben opgegeven. zelfs de hekken die er omheen staan hebben niet veel puf meer. maar ook met dat veld heeft men plannen. hoe het één zich met ander verhoudt, dat weet alleen de toekomst. dat er verschillende meningen over bestaan is wel helder.

beschermd dorpsgezicht jutphaas

beschermd wordt straks het dorpsgezicht
ziet u het bordje ‘schoolstraat’ staan?
van daar tot buxtehudelaan
en alles wat daar tussen ligt

want ach, de schoonheid van weleer
in gevelvormen vastgelegd
er is toch niemand die niet zegt
‘zo maakt men dat vandaag niet meer’

een straat erachter, dat is gek
daar ligt een veld met eromheen
begrenzing van een ijzerhek

gevreesd wordt een kolos van steen
die, aan etages geen gebrek,
straks afbreuk doet aan’t fenomeen

© ton de gruijter